مقایسه خودکارآمدی، کیفیت زندگی و کیفیت خواب دانشجویان پزشکی با اعتیاد و بدون اعتیاد اینترنتی

مقدمه: اعتیاد به اینترنت به عنوان یک آسیب نوپدید در نسل جوان و به ویژه در دانشجویان سبب بی توجهی به سلامت جسمی و روانی، کاهش کیفیت زندگی، مشکلات خواب و مشکلات تحصیلی شده است. همچنین، خودکارآمدی به عنوان یکی از ویژگی­های شخصیتی می­تواند در اعتیاد با اینترنت نقش داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه خودکارآمدی، کیفیت زندگی و کیفیت خواب دانشجویان پزشکی با اعتیاد و بدون اعتیاد اینترنتی بود. مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع مقطعی و به روش توصیفی- تحلیلی انجام شد. جامعه آماری آن کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال تحصیلی ۹۹- ۱۳۹۸ بودند که با استفاده از روش نمونه­ گیری تصادفی طبقه­ای، ۳۰۰ (۱۱۵ مرد و ۱۸۵ زن) نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­های پژوهش از پرسشنامه­ های اعتیاد به اینترنت یانگ، کیفیت زندگی (SF-۳۶)، خودکارآمدی شرر و کیفیت خواب پیتزبورگ و به منظور تحلیل آماری داده­ها از روش­های تحلیل واریانس چند­متغیری استفاده شد. یافته­ ها: در پژوهش حاضر، ۳۰۰ دانشجوی پزشکی و دندانپزشکی با دامنه سنی ۱۸ تا ۳۹ سال شرکت داشتند. (۴۰نفر با و ۶۰نفر بدون اعتیاد به اینترنت) تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که بین کیفیت زندگی، خودکارآمدی و کیفیت خواب کاربران با اعتیاد و بدون اعتیاد به اینترنت تفاوت معنادار وجود دارد.  نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر می­توان گفت که کاربران معتاد به اینترنت از کیفیت زندگی، کیفیت خواب و خودکارآمدی پایین­ تری نسبت به کاربران عادی برخوردارند.

Keywords:

Internet Addiction , Self-Efficacy , Quality of Life , Sleep Quality , اعتیاد به اینترنت , خودکارآمدی , کیفیت زندگی , کیفیت خواب