لزوم توجه به ابعاد تحول و توسعه درآمد مالی از طریق صنعت گردشگری

صنعت گردشگری بزرگترین صنعت خدماتی جهان از نظر درآمدزایی شناخته شده است. رشد این صنعت، همواره آثار زیست محیطی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی زیادی را به دنبال داشته است. توسعه صنعت گردشگری برای کشورهای درحال توسعه که با معضلاتی چون نرخ بیکاری بالا، محدودیت منابع ارزی و اقتصاد تک محصولی مواجه اند، از اهمیت فراوانی برخوردار است. مدیریت مالی عمومی نوین شامل مجموعه اصلاحاتی در سیستم ها، رویه ها و قوانین حسابداری، گزارشگری مالی، بودجه ریزی، حسابرسی و کنترل داخلی به منظور استفاده موثر و کارا از منابع مالی، ارتقای شفافیت و پاسخ گویی در بخش عمومی است. تا چندی قبل اقتصاددانان توسعه به جای توجه به مساله توزیع درآمد و رفع نابرابری‎های ناهنجار درآمدی میان آحاد جامعه، بر ایجاد رشد اقتصادی و تسریع آن به ویژه، در کشورهای فقیر تاکید داشته‎اند. حتی نابرابری شدید درآمدها، لازمه رشد و کارایی اقتصادی شمرده می‎شد؛ زیرا چنین استدلال می‎شد که ثروتمندان نسبت به فقرا درصد قابل توجهی از درآمدهایشان را پس‎انداز می‎کنند و انباشت پس‎اندازها است که می‎تواند به نوبه خود سرمایه‎گذاری و رشد اقتصادی را امکان‎پذیر کند. این طرز تفکر موجب شد مدت‎ها به مساله توزیع درآمد توجه کافی نشود؛ به طوری‎که در گذشته بررسی مسائلی نظیر رشد اقتصادی، اشتغال، کارایی اقتصادی و تراز پرداخت‎ها محور اصلی غالب تحقیقات به شمار می رفتند. اینکه امروزه مشاهده می شود که کشورهای صنعتی تمام نیرو و توان خود را در جهت جذب جهانگرد به کار می گیرند، موید جایگاه این صنعت در اقتصاد است. توسعه گردشگری می تواند منجر به رشد اقتصادی و اشتغالزایی در مقصدها شود. با ورود گردشگران، تقاضای نهایی برای محصولات افزایش یافته و بخشهای گردشگری برای پاسخ به این تقاضا و بخشهای غیرگردشگری برای پاسخ به تقاضای واسطه ای تولید خود را افزایش میدهند. بدین ترتیب رشد اقتصادی حاصل شده و تقاضا برای نیروی کار نیز افزایش می یابد.

Keywords:

توسعه درآمد مالی , صنعت گردشگری