شایسته سالاری بر مبنای تعهد و تخصص در منابع دینی

شایسته سالاری به معنی داشتن توانایی و مهارت، لیاقت و صلاحیت، تعهد و تخصص در امر مدیریت و حکومت و در گزینش افراد در سازمان، یک مفهوم شناخته شده و مطابق با فطرت انسانی است که هر فرد عقلا ضرورت آن را احساس می کند. اما سئوالی که به ذهن می رسد این است که این امر از نظر نقل و در منابع دینی و اسلامی چگونه دیده شده است؟ فرض بر این است که این امر از دیدگاه اسلام علاوه بر ضرورت عقلی، از نظر نقلی نیز به آن اهتمام زیاد داده شده و آن را یک امر لازم و ضروری در همه امور بویژه در امر گزینش در سازمان و مدیریت دیده است. بر همین اساس این پژوهش با هدف کاوش دیدگاه اسلامی در این زمینه در منابع نقلی، با روش توصیفی- تحلیلی و با جستجوی کتابخانه ای این مسئله را در سه بخش قرآنی، منابع حدیثی و سیره عملی نبوی و علوی مورد بحث و بررسی قرار داده و سرانجام ضمن تبیین دیدگاه اسلام در این زمینه در بخش های سه گانه فوق، به این نتیجه رسیده است که شایسته سالاری در مدیریت از دیدگاه منابع نقلی دین اسلام یک امر ضروری است که باید مورد توجه قرار گیرد و کاربرد عملی ویژه ای در امر حکومت داری مطلوب و اداره سازمان در ابعاد مختلف دارد.

Keywords:

شایسته سالاری , منابع دینی , تعهد , تخصص