اثربخشی درمان مبتنی برپذیرش وتعهد برکیفیت زندگی زنان مطلقه

هدف بررسی اثربخشی درمان پذیرش وتعهد برکیفیت زندگی زنان مطلقه بود. از طرح شبه آزمایشی، پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل ا ستفاده شد. جامعه آماری، شامل تمامی زنان مطلقه شهر ستان شهرضا دراستان اصفهان بوده که ۲۲ نفر به صورت داوطلبانه دردسترس و به طور تصادفی در دوگروه آزمایش(۱۱زن) و کنترل ۱۱)زن)در نظرگرفته شدند. مداخله درمانی طی ۸ جلسه ۱۲۰ دقیقه ای، در هر هفته دو جلسه و به مدت یک ماه برای گروه آزمایش برگزار شد. پرسشنامه کیفیت زندگی در مرحله پیش آزمون-پس آزمون برای هردوگروه اجرا شد و با کمک تحلیل کواریانس چند متغییره مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب افزایش معنادار کیفیت زندگی شد (P< .۰۵) و بین گروه آزمایش وکنترل درافزایش کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود داشتP< .۰۵ باتوجه به یافته های این پژوهش میتوان از آن برای بهبود کیفیت زندگی زنان مطلقه استفاده کرد.

Keywords:

درمان مبتنی برپذیرش و تعهد , کیفیت زندگی , زنان مطلقه