بررسی ارتباط حمایت اجتماعی ادراک شده با افسردگی، اضطراب و استرس در مادران دارای کودک مبتلا به سرطان

هدف: پژوهش حاضربا هدف بررسی ارتباط بین حمایت های اجتماعی ادراک شده با افسردگی، اضطراب و استرس مادران کودکان مبتلا به سرطان انجام شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است جامعه آماری شامل تمامی مادران کودکان مبتلا به سرطان در بیمارستان محک بود و از میان آنها با استفاده از فرمول کوکران، ۲۸۴ نفر حجم نمونه به دست آمد که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقیاس حمایت اجتماعی خانواده و دوستان مری پروسیدانو و کنیث هلر (PSS-Fr/Fa-۴۰)، و فرم کوتاه مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس((DASS-۲۱، جمع آوری و با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد %۶۶,۵ از مادران کودکان مبتلا به سرطان اضطراب، %۵۸,۱ استرس، و %۵۵,۶ افسردگی بالینی را گزارش نموده اند و بین حمایت های اجتماعی ادراک شده خانواده و دوستان، با افسردگی، اضطراب و استرس در سطح (p<۰/۰۰۱)، رابطه منفی و معکوس وجود دارد و متغیر حمایت های اجتماعی توانسته است %۷۴,۲ از واریانس متغیر افسردگی، %۷۱,۴ از واریانس متغیر اضطراب، و %۷۴,۴ از واریانس متغیر استرس را تبیین کند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که درجات بالای افسردگی، اضطراب و استرس در مادران دارای کودک مبتلا به سرطان هشدار دهنده است. از طرفی حمایت های اجتماعی ادراک شده با افسردگی، اضطراب و استرس رابطه منفی و معنادار داشته است. بنابراین تقویت و توسعه حمایت های اجتماعی به ویژه برای مادران کودکان مبتلا به سرطان و آموزش ضرورت استفاده از منابع حمایتی به آنها در طول مدت درمان کودک،و برنامه ریزی برای کاهش مشکلات روان شناختی، می تواند به ارتقاء و بهبود وضعیت سلامت روان آنان کمک کند.

Keywords:

حمایت اجتماعی , افسردگی , اضطراب , استرس , سرطان.