تاثیر آموزش خود- شفقت ورزی بر کاهش علائم اختلال ملال پیش از قاعدگی در پرستاران شهر همدان

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش خود- شفقت ورزی برکاهش علائم اختلال ملال پیش از قاعدگی در پرستاران شهر همدان انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را همه پرستاران زن شاغل در بیمارستان های شهر همدان در سال ۱۳۹۸ تشکیل داد. تعداد ۱۲۰ پرستار زن با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند پرسشنامه غربال گری اختلال ملال پیش از قاعدگی روی آنها اجرا شد. سپس بر اساس پرسشنامه غربالگری اختلال پیش از قاعدگی و با توجه به ملاکهای ورود و خروج، ۳۰ پرستار زن انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش ۱۵) نفر) و گروه کنترل ۱۵) نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش هشت جلسه نود دقیقه ای تحت جلسه های آموزش خود- شفقتورزی قرار گرفت. همزمان با گروه آزمایشی، گروه گواه آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش شامل آموزش خود- شفقت ورزی گیلبرت (۲۰۱۰) و پرسشنامه ی غربالگری نشانه های پیش از قاعدگی((PSST استینر و همکاران (۲۰۰۳) است. داده های گردآوری شده با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس چند متغیری) با برنامه spss مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش خود- شفقتورزی به پرستاران با اختلال ملال پیش از قاعدگی بر کاهش علائم اختلال ملال پیش از قاعدگی آنها موثر است. با توجه به یافته ها میتوان گفت که آموزش خود- شفقت ورزی به پرستاران با اختلال ملال پیش از قاعدگی در درمان این پرستاران اثربخش باشد.

Keywords:

خود شفقت ورزی , اختلال پیش از قاعدگی , پرستاران