تاثیر۸هفته تمرینات ورزشی در آب بر بهبود تعادل ایستا و پویای زنان میانسال شهر اردبیل
Publish place: 1st International Conference on Educational Sciences, Psychology, Sport Sciences and Physical Education
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 207
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CONFEP01_0669
تاریخ نمایه سازی: 10 خرداد 1401
Abstract:
هدف : این پژوهش با هدف تاثیر ۸ هفته تمرینات ورزشی در آب بر بهبود تعادل ایستا و پویا زنان میانسال شهرستان اردبیل صورت گرفته است.روش تحقیق: پژوهش حاضر از نوع کاربردی، نیمه تجربی ، به صورت میدانی بوده و به صورت پیش ازمون و پس ازمون می باشد که در شهرستان اردبیل به منظور بررسی تاثیر ۸ هفته تمرینات ورزشی در آب بر بهبود تعادل ایستا و پویای زنان میانسال اجرا شد. نمونه اماری این تحقیق ۶۰ نفر زنان میانسال در محدوده سنی ۵۵-۴۵ سال تشکیل دادند، که با شیوه نمونه گیری داوطلبانه و دردسترس ، از میان ۱۳۰ زن میانسال که در گرد همایی های هفتگی اجتماعی (حلقه های صالحین که در مساجد) برگزار می شد، تشکیل دادند. برای اطمینان از سلامتی آزمودنی و توانایی شرکت در دوره تمرینی، از پرسشنامه پزشکی و امادگی فعالیت بدنی استفاده شد. به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. ۲۰نفر گروه کنترل و ۲۰ نفر در گروه تجربی قرار گرفتند.یافته ها : نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که اگرچه اختلاف معنیداری بین میانگین زمان آزمون فرشته در حالت چشم بسته سطح صاف گروه تجربی با گروه کنترل در پیش آزمون وجود نداشت (p = ۰/۳۶)، اما این تفاوت در پس آزمون معنیدار بود .(p = ۰/۰۰۱)در رابطه با نتایج آزمون تی مستقل، میانگین های مربوط به حالتهای چشم باز سطح صاف، چشم باز سطح ناصاف و چشم بسته سطح ناصاف گروه تجربی، اختلاف معنیداری را با گروه کنترل در پیش و پس آزمون نشان نداد و سطح معنیداری آنها در پس آزمون به ترتیب: ۰/۵۷، ۰/۸۳ و ۰/۷۵ گزارش شد. در رابطه با آزمون راه رفتن تاندوم، نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که میانگین زمان در این آزمون، پیش و پس از شرکت در برنامه تمرین ورزشی در آب، به ترتیب برابر با ۱۹/۷۸ ثانیه و ۱۴/۴۲ ثانیه بود که کاهشی ۵/۳۶ ثانیهای را نشان میدهد که این میزان کاهش از لحاظ آماری معنی دار نیست (p=۰/۱۹۴) در نهایت، نتایج آزمون تی مستقل نشان داد اختلاف معنی-داری بین میانگین زمان آزمون راه رفتن تاندوم گروه تجربی با گروه کنترل در پیش آزمون و پس آزمون وجود نداشت و سطح معنی داری آنها به ترتیب ۰/۸۶۱ و ۱ برآورد شد.
Keywords:
Authors
مهدی عالی زاده
دانشگاه تبریز دانشکده تربیت بدنی وعلوم ورزشی گروه فیزیولوژی ورزشی
آیلار ایمانی
دانشگاه محقق اردبیلی دانشکده علوم تربیتی وروانشناسی گروه فیزیولوژی ورزشی
صغری فتحی زاده
دانش آموخته کارشناسی ارشد تربیت بدنیآسیب وحرکات اصلاحی موسسه آموزش عالی علم وفناوری شمس