رابطه همجوشی شناختی و حساسیت اضطرابی با سازگاری زناشویی معلمان زن

هدف پژوهش حاضر پرداختن به رابطه همجوشی شناختی و حساسیت اضطرابی با سازگاری زناشویی معلمان زن بود. این پژوهش کاربردی از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل ۲۵۰۰ نفر از کلیه معلمان زن متاهل ناحیه ۱ شهرستان قزوین در سال ۱۴۰۰ بودند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان نمونه ای به حجم ۳۳۴ نفر به شیوه تصادفی ساده انتخاب شده بودند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ۱۸ سوالی حساسیت اضطرابی R-ASI)؛ تیلور و همکاران، (۲۰۰۷ ، پرسشنامه ۳۲ سوالی سازگاری زناشویی اسپانیر (۱۹۷۶) و پرسشنامه ۱۲ سوالی همجوشی شناختی گیلاندرز و همکاران (۲۰۱۰) است. هر سه پرسشنامه از روایی و پایایی بالایی برخوردار می باشند. جهت تحلیل داده ها از فنون آمار توصیفی (شاخصهای مرکزی نظیر میانگین، میانه و همچنین شاخصهای پراکندگی نظیر انحراف معیار)، و آمار استنباطی (آزمون های همبستگی پیرسن و مدل رگرسیون خطی) در نرم افزار SPSS.۲۲ استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین سازگاری زناشویی و کلیه خرده مقیاس های همجوشی شناختی، حساسیت اضطرابی معلمان زن و همچنین بین سازگاری زناشویی با حساسیت اضطرابی و همجوشی شناختی معلمان زن با توجه به نمره ضریب همبستگی و سطح معناداری، رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

همجوشی شناختی , حساسیت اضطرابی , سازگاری زناشویی.