نظام حقوقی حاکم برمالیات آلودگی واحدهای آلاینده درقوانین ومقررات ایران

با تو جه افزایش روز افزون آلودگی های محیط زیستی پژوهش در زمینه روش ها و ابزارهای کنترل آلودگی و مدیریت محیط زیست از اهمیت بسیار برخوردار است. بر این اساس حفظ وصیانت از منابع تجدیدناپذیر و کاهش اثرات زیست محیطی فعالیت های اقتصادی از اهمیت خاصی برخوردار است. در نظریه های مختلف رشد اقتصادی، طیف گسترده ای از وظایف برای دولت برشمرده می شود. دولت برای تامین مالی این فعالیت ها گزینه های متنوعی را پیشرو دارد که یکی از این گزینه ها مالیات است. مالیات یکی از ابزارهای سیاست های مالی است و در رشدو توسعه پایدار و تامین عدالت اجتماعی نقش دارد. کشور ایران می تواند با طراحی و اجرای مالیات سبز (مالیاتهای زیست محیطی) به عنوان یکی از پایه های مالیاتی رایج در کشورهای منطقه سهم درآمدهای مالیاتی خود را افزایش دهد. اجرای مالیات محیط زیستی می تواند در دو یا سه مرحله انجام گیرد. در مرحله اول صنایعی که آلایندگی شدید دارند مثل پالایشگاه ها، نیروگاه ها و واحدهای پتروشیمی مشمول مالیات محیط زیستی شوند. همچنین در مرحله اول می توان حامل های انرژی مثل بنزین، گازوئیل و مازوت را مشمول مالیات محیط زیستی کرد. سایر فعالیت های اقتصادی که به شدت آلاینده منتشر می کنند و آسیب محیط زیستی قابل توجهی منتشر می کنند نیز قابل شناسائی هستند. بقیه فعالیت ها و صنایع آلاینده را می توان در مراحل بعدی مشمول مالیات محیط زیستی کرد.

Keywords:

مالیات های محیط زیستی , برنامه اصلاح مالیات های محیط زیستی , نرخ مالیاتی , مالیات سبز , توسعه پایدار.