مدیریت ریسک ابرخشکسالی

تغییر اقلیم و در نتیجه افزایش احتمال شدت و فراوانی خشکسالی ها، بر نگرانی برای پیشگیری و مدیریت خسارات پدیده ابرخشکسالی افزوده است. امنیت تامین آب و ایجاد تاب آوری لازم برای مدیریت ریسک این پدیده از ضروریات توسعه پایدار محسوب می گردد. شرایط ایران به دلیل تغییر اقلیم، توسعه ناپایدار و اضافه برداشت از منابع آب زیرزمینی نسبت به وقوع یک ابرخشکسالی بسیار شکننده است. با توجه به این شرایط، رویکرد جدیدی برای مدیریت ریسک ابرخشکسالی (خشکسالی چند دهه ای) به منظور افزایش تاب آوری توسعه در برابر این بلای طبیعی مورد توسعه قرار گرفته است. این رویکرد مبتنی بر برآورد آسیب پذیری توسعه در برابر ابرخشکسالی می باشد که در قالب سه شاخصه اصلی شامل: میزان وابستگی به منابع آب زیرزمینی، تمرکز جمعیت و ارزش های اجتماعی- اقتصادی بسط داده شده است. رویکرد پیشنهادی به عنوان مبنایی معقول برای برآورد ذخیره استراتژیک آب زیرزمینی پیشنهاد شده است تا حجمی از آب زیرزمینی (ذخیره استراتژیک) به عنوان منبعی قابل اطمینان برای تامین مصارف (مخصوصا آب شرب) در صورت وقوع ابرخشکسالی برآورد گردیده، و مورد حفاظت قرار گیرد.

Keywords:

ابرخشکسالی , توسعه پایدار , مدیریت ریسک , ذخیره استراتژیک آب زیرزمینی