تاثیر پلیمر سوپرجاذب آکوسورب و دور آبیاری بر عملکرد، کارایی مصرف آب و شاخص های رشد خیار گلخانه ای

کمبود منابع آب و تنش خشکی یکی از مهم ترین مشکلات تولید گیاهان زراعی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان، نظیر ایران، است. استفاده از برخی مواد افزودنی مانند پلیمرهای سوپرجاذب (هیدروژل) می تواند به حفظ و ذخیره رطوبت در خاک و استفاده بهینه از منابع محدود آب کمک نماید. در این تحقیق، تاثیر چهار سطح پلیمر سوپرجاذب آکوسورب (صفر، ۲، ۴ و ۸ گرم در کیلوگرم خاک) و سه دور آبیاری (۳، ۶ و ۹ روز) بر شاخص های رشد، میزان عملکرد و راندمان مصرف آب در گیاه خیار سبز گلخانه ای رقم نگار مورد بررسی گرفت. نتایج نشان داد که میزان عملکرد و شاخص های رشد خیار سبز تحت تاثیر مصرف هیدروژل قرار گرفت و به طور معنی داری نسبت به شاهد افزایش یافت. هم چنین، میزان مصرف آب با طولانی تر شدن دور آبیاری به طور معنی داری در تمامی تیمارها کاهش یافت. با مصرف ۲ گرم پلیمر سوپرجاذب در هر کیلوگرم خاک و دور آبیاری ۶ روز، بیشترین مقدار عملکرد (۳/۱۹۶ گرم در بوته) حاصل گردید. هر چند مصرف هیدروژل به طور معنی داری میزان مصرف آب را افزایش داد، ولی مصرف ۲ گرم هیدروژل در کیلوگرم خاک موجب افزایش معنی دار کارایی مصرف آب (۰/۱۷ گرم خیار سبز تولید شده به ازای هر لیتر آب) گردید.

Keywords:

Hydrogel , Irrigation frequency , Length of main stem , Dry matter percentage. , هیدروژل , دور آبیاری , طول شاخه اصلی , درصد ماده خشک