میزان همکاری های علمی دانشگاه های علوم پزشکی تیپ یک در سطح ملی و بین المللی براساس مدارک نمایه شده در پایگاه ISI بین سال های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸

هدف: این پژوهش با هدف بررسی همکاری­های علمی (همکاری در تالیف مقالات نمایه شده در پایگاه استنادی موسسه اطلاعات علمی) پژوهشگران دانشگاه­های علوم پزشکی تیپ یک طی سال­های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ انجام شده است. روش: در این پژوهش از روش پژوهش سندی با ابزار علم سنجی براساس شاخص هم تالیفی استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه، دانشگاه­های علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی، ایران، شیراز، اصفهان، مشهد، تبریز، جندی شاپور اهواز و کرمان هستند. برای گردآوری داده­ها ابتدا تمامی مدارک مربوط به هر دانشگاه براساس دستور جست وجوی مشخص، از پایگاه استنادی موسسه اطلاعات علمی به دست آمده و پس از آن از روش های آماری توزیع فراوانی و درصد فراوانی در قالب جدول و نمودار و از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن برای تحلیل روابط بین متغیرها استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان می­دهد که بیش­ترین میزان نسبت همکاری­های علمی داخلی به کل تولیدات علمی به ترتیب مربوط به دانشگاه­های علوم پزشکی کرمان، ایران و شهید بهشتی بوده است. همچنین اغلب همکاری­های علمی خارجی با پژوهشگران کشور آمریکا و پس از آن با کشورهای انگلستان و کانادا صورت گرفته است. حوزه موضوعی داروشناسی و داروسازی بیش­تر از سایر موضوعات در همکاری­های علمی داخلی و خارجی مورد توجه قرار گرفته است. نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن نیز نشان­دهنده وجود رابطه معنی دار میان تولیدات علمی دانشگاه­ها و همکاری­های علمی داخلی آن­ها، تولیدات علمی و همکاری­های علمی خارجی و نیز میان همکاری های علمی داخلی و همکاری های علمی خارجی است. اصالت/ارزش: پژوهش حاضر ضمن این که نمایی از وضعیت همکاری­های علمی پژوهشگران دانشگاه­های علوم پزشکی تیپ یک را ارائه می دهد؛ حوزه­های موضوعی را که در این همکاری­ها مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته­اند را مشخص کرده است.  

Keywords:

Scientific collaboration , Co-authorship , Type-۱ universities of medical sciences , ISI web of knowledge database , همکاری علمی , هم تالیفی , دانشگاه های علوم پزشکی تیپ یک , پایگاه استنادی موسسه اطلاعات علمی.