مقایسه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تک پایه و چندپایه

با اندکی مطالعه در سابقه تعلیم و تربیت می توان دریافت قدمت وجود کلاسهای چندپایه به آغاز تعلیم و تربیت گروهی می رسد زیرا که تا قبل از ایجاد تغییرات کمی و کیفی در آموزش و پرورش به شیوه جدید تعلیم و تربیت کدامیک و برنامه ریزی شده با قالب امروزی امر آموزش و تعلیم و تربیت متناسب با نیازها و ارزشها رایج هرزمان و تحت تاثیر و سیطره حکومت ، نظام ها ، جوامع، فرقه ها و حتی خانواده ها به طرق مختلف جریان داشته است. در زمان گذشته آموزش و پرورش جهان شمول نبود و بیشتر فرزندان خواص را زیر پوشش قرار می دادند. و در هر منطقه یا محدوده جغرافیایی فرقه ای و حکومتی متفاوت بوده و از انسجام کامل برخوردار نبوده است. تعداد دروسی که شاگردان برای طی مدارج تحصیلی دوره خاص می گذراندند بسیار محدود بوده و در اکثر موارد محل خاصی برای تشکیل کلاس درس وجود نداشت و در هر شرایط جلسات درس برگزار می شد. شاگرد مکتبی بود که حق کسی ضایع نمی شد و هرکس بسته به استعداد و توانایی خود پیشرفت می کرد. وجود کلاسهای چندپایه به صورت یک واقعیت اجتناب ناپذیر همه جا مشهود بوده است زیرا که محدودیت تعداد معلم و مقیدنبودن زمان شروع و اختتام تحصیل و ایجاد فرصت های پیشرفت فردی برای هر محصل چنین کلاسهائی که عملا ایجاب می گردد اتفاقا گاهی نتایج مطلوبی نیز ببار می آورده است. تدریس و تعلیم و تربیت به لحاظ وسعت دامنه فعالیت وشمول عامی که پیدا کرده ظاهرا اهمیت خود را بعنوان یک فنی و یا هنر در اذهان و قضاوتها و برداشت ها از دست داده و گاهی کار تا به آن جایی اعتبار گشته که هرکسی در هر شرایط به خود اجازه می دهد در این امر خطیر به طور مستقیم و غیرمستقیم دخالت و یا فعالیت نماید.