طراحی و ارزیابی یک دروگر (استحصال گر) ترموالکتریک گرمای خورشید با کمینه ی وابستگی به ردیابی خورشید

با رشد استفاده از قطعات الکترونیکی دارای توان مصرفی پایین، استفاده از روش های دروگری انرژی جهت تامین توان این قطعات مورد توجه محققین قرار گرفت. بسته به منابع انرژی موجود در محل استقرار قطعات الکترونیکی (مصرف کننده ها)، می توان از روش های دروگری حرارت، تابش نور، لرزش، حرکت سیال و باد استفاده کرد. یکی از منابع انرژی که به صورت عمده در محیط پیرامون یافت می شود پرتو تابشی خورشید بوده، که حامل میزان زیادی حرارت است. می توان این حرارت را متمرکز کرده و به واسطه ایجاد اختلاف دما در مولدهای ترموالکتریک به تولید انرژی دست یافت. در برخی مقالات از عدسی ها جهت متمرکز سازی حرارت خورشید استفاده می شود، این روش به دلیل نیاز به ردیابی مداوم خورشید و تنظیم فاصله کانونی از کارایی لازم برخوردار نمی باشد. ما در این مقاله با الهام از طرح اجاق های خورشیدی جعبه ای و تلفیق آن با مولدهای ترموالکتریک، اقدام به طراحی دروگر حرارت خورشیدی کرده و آن را در محیط واقعی، آزمایشگاهی و شبیه سازی مورد سنجش قرار دادیم. نتایج نشان داد، طرح ارائه شده در کنار کارایی، نسبت به طرح های دیگر بسیار ساده و ارزان بوده و علاوه بر آن کمترین نیاز به ردیابی مداوم خورشید را داراست.

Keywords:

دروگر انرژی , تولید برق , مبدل ترموالکتریک , دروگر حرارتی , استحصال انرژی