نقش حمایت اجتماعی، تاب آوری و نشخوار فکری در پیش بینی رشد پس از سانحه بهبودیافتگان از کرونا

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش حمایت اجتماعی، تاب آوری و نشخوار فکری در  پیش­بینی رشد پس از سانحه بهبودیافتگان از کرونا بود.  پژوهش حاضر توصیفی – همبستگی بود؛ جامعه پژوهش شامل کلیه بهبودیافتگان از بیماری کرونا در ۶ماهه دوم سال ۱۴۰۰ شهر ایلام بود. بدین منظور تعداد ۲۰۰  نفر با استفاده از روش نمونه­گیری داوطلبانه و بر اساس معیارهای ورود و خروج تعیین شده انتخاب و به پرسشنامه های رشد پس از سانحه تدسچی و همکاران (۱۹۹۶)، حمایت اجتماعی شوبرون و استووارت (۱۹۹۱)، نشخوار فکری هوکسما و مارو (۱۹۹۱) و تاب آوری کانر – دیویدستون (۲۰۰۳) به صورت آنلاین پاسخ و تکمیل کردند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۶ استفاده شد. یافته­ها نشان داد که بین حمایت اجتماعی با رشد سانحه(۵۰/۰r=) و بین تاب آوری و رشد پس از سانحه (۶۸/۰r=) رابطه مثبت معنادار وجود دارد. بین نشخوار فکری با رشد پس از سانحه نیز رابطه منفی معنادار (۳۷/۰-r=) به دست آمد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که حمایت اجتماعی، تاب­آوری و نشخوار فکری با هم قادر اند ۵۸ درصد((۵۸۶/۰  R۲=) از رشد پس از سانحه در بهبود یافتگان از کرونا را تبیین نمایند.  همچنین یافته ها نشان داد که به ترتیب تاب­آوری با ضریب تاثیر ۴۲۵/۰، حمایت اجتماعی با ضریب تاثیر ۳۲۳/۰ و نشخوار فکری با ضریب ۲۳۵/۰- بیشترین نقش را در پیش­بینی رشد پس از سانحه در بهبود یافتگان از کرونا داشته است. نتایج این مطالعه نشان داد که متغیرهای حمایت اجتماعی، تاب آوری و نشخوار فکری نقش موثری در پیش بینی رشد پس از سانحه دارند.  

Keywords:

Post Traumatic growth , Social Support , Resilience , Rumination , Covid-۱۹ , رشد پس از سانحه , حمایت اجتماعی , تاب آوری , نشخوار فکری , کرونا