بررسی رابطه بین آموزش مهارتی فنی و حرفه ای بر توانمندسازی و کارآفرینی زنان با توجه به نقش میانجی قابلیتهای سازمانی در مرکز آموزش فنی وحرفه ای شهرستان کهنوج

یکی از شاخص های مهم برای سنجش توسعه هر کشور، وضعیت زنان و اشتغال آنان است. آموزش زنان بی گمان یکی از مهمترین وظایف دولتها محسوب می شود. برنامه اشتغال افراد و جوامع، در قلمرو حمایت های اجتماعی است و با توجه به اینکه هدف نهایی آن منجر به فقرزدایی می شود لذا نیازمند طراحی و اجرای برنامه های مناسب آموزشی است. آموزشهای مهارتی یکی از راههای تربیت کننده نیروی انسانی متخصص، به عنوان یکی از پارامترهای عمده رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی هر جامعه است. آموزشهای مهارتی ، فرد را برای احراز شغل، حرفه و کسب و کار آماده می کنند و کارایی و توانایی او را در انجام آنها افزایش می دهند. نظام آموزشی فنی و حرفه ای یکی از عمده ترین منابع آموزشی و تامین نیروی انسانی برای فعالیتهای اقتصادی و کارآفرینی است. آموزش های مهارتی و توانمندی کارآموزان در واقع تلاشی برای باز توزیع قدرت و منابع برای از بین بردن فقر است. صرف هزینه های زیاد در بخش آموزش اهمیت توجه به آسیب های موجود در این زمینه و چالشهای مربوط به آموزشهای مهارتی را دوچندان می کند، این تحقیق در شهرستان کهنوج انجام گرفته و گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه بود که روایی آن توسط کارشناسان و پایایی آن بوسیله فرمول آلفای کرونباخ تایید گردید. نهایتا نتایج حاصله توسط نرم افزار spss و آزمون t تحلیل گردید. نتایج تحقیق حاکی از آن است که رفع آسیبهای آموزشهای مهارتی می تواند علاوه بر توانمندسازی زنان ، جایگاه اجتماعی – اقتصادی زنان را در فرآیند توسعه پایدار مستحکم نماید.

Keywords:

مهارت , توانمندسازی زنان , اشتغال , کار آفرینی , قابلیت سازمان , فنی و حرفه ای