اثربخشی آموزش مهارت های سخت رویی بر درماندگی آموخته شده و نشانه های افسردگی دانش آموزان تک سرپرست

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های سخت رویی بر درماندگی آموخته شده و نشانه های افسردگی دانش آموزان تک سرپرست بود. پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دبستانی تک والد که در اداره بهزیستی شهر قم دارای پرونده امور اجتماعی بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ دانش آموز دبستانی تک والد (بین محدوده سنی ۹ تا ۱۲ سال) انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره (گروه کنترل ۱۵ نفر و گروه آزمایش ۱۵ نفر) گمارده شدند و گروه آزمایش تحت آموزش سخت رویی کوباسا و مدی (۲۰۰۸) در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای قرار گرفتند. جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه افسردگی کواکس (۱۹۹۲) و پرسشنامه سبک اسناد سلیگمن و همکاران (۱۹۸۳)، انجام گرفت. تجزیه وتحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای آزمون ها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش آمار توصیفی شامل (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کوواریانس)، انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش مهارت های سخت رویی باعث کاهش درماندگی آموخته شده و نشانه های افسردگی دانش آموزان تک سرپرست شده است (p≤۰.۰۵)؛ از یافته های پژوهش، مشاوران و مسئولین بهزیستی می توانند در راستای آموزش کودکان تک سرپرست استفاده نمایند.

Keywords:

مهارت های سخت رویی , درماندگی آموخته شده , نشانه های افسردگی , دانش آموزان تک سرپرست.