مطالعه و بررسی مدیریت شهری با نقش مولفه تاثیرگذار استقرار صنایع در حومه شهرها(نمونه موردی شهر تهران)

در شهرهای قدیم ایران، نحوه استقرار واحدهای تولیدی و خدماتی اصولا برپایه نوعی سلسله مراتب عملکردی و انطباق فعالیت با مکان براساس اصل مردم داری یا رعایت مقیاس انسانی استوار بوده و در نتیجه مزاحمت زیادی به همراه نداشته است. اما در تحولات جدید شهرنشینی به دلیل رشد سریع و بی رویه توسعه شهری رواج وسایل حمل و نقل ماشینی، تنوع و تمرکز بیش از حد صنایع و خدمات، پدیده مکان یابی و ساماندهی صنایع شهری با مسائل و مشکلات جدیدی روبرو شده که به اختلال و عدم تعادل در روابط شهر و صنعت انجامیده است .این تحقیق سعی دارد رابطه استقرار صنایع را با مدیریت شهری مورد پژوهش قرار دهد . جهت حل مسئله و پاسخ گویی به سوالات تحقیق،گام های زیر پیموده شد: مطالعه ادبیات موضوع، استخراج سازه ها، متغیرها و عوامل مرتبط با ویژگی های استقرار صنایع اطراف تهران ،طراحی ابزار اندازه گیری مرتبط ،مطالعات میدانی مقدماتی و معتبر سازی ابزار اندازه گیری داده ها و اطلاعات، تهیه پرسشنامه های نهایی و توزیع آن در بین کارشناسان محیط زیست و شهرداری تهران، مطالعات میدانی اصلی و جمع آوری داده ها و اطلاعات، و در نهایت تجزیه و تحلیل بدست آمده ،که در آن جهت روایی ابزار اندازه گیری از آزمون آلفای کرونباخ ، جهت آزمون فرضیات از آزمون دوجمله ای ، ضریب همبستگی اسپیرمن و جهت رتبه بندی عوامل از آزمون فریدمن استفاده شده،نتایج نشان می دهد استقرار صنایع اطراف تهران بر همه عوامل به غیر از عامل اقتصادی تاثیر گذار است .