بررسی تاثیر آموزش "فلسفه برای کودکان" بر تحول اخلاقی دانش آموزان پسر پایه ی پنجم ابتدایی شهر تهران در سال ۱۳۸۷

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش "فلسفه برای کودکان" (P۴C ) بر تحول اخلاقی دانش آموزان بود. به این  منظور، دو کلاس در پایه ی پنجم مدرسه­ای ابتدایی و پسرانه در منطقه­ی یک آموزش و پرورش شهر تهران به طور تصادفی انتخاب شد. یکی از این کلاس ها به عنوان گروه آزمایش تحت ۹ جلسه آموزش P۴C قرار گرفت. از هر یک از کلاس ها ۱۶ نفر بطور تصادفی برای آزمون گیری انتخاب شدند. با استفاده از فرم های موازی معماهای اخلاقی کلبرگ و پیاژه و پی­گیری بالینی قضاوت های اخلاقی کودکان به روش مصاحبه ی فردی استدلال های اخلاقی دانش آموزان از نظر تراز کلی تحول اخلاقی، خود پیروی اخلاقی و اخلاق فاعلی در پیش آزمون و پس آزمون نمره گذاری شد. تحلیل کورایانس چند گانه هیچ گونه تفاوت معناداری را بین پس آزمون های تعدیل شده ی دو گروه در هیچ یک از متغیرها نشان نداد و بنابر این هیچ یک از فرضیه های پژوهشی مورد تایید قرار نگرفت. به نظر می رسد اجرای روش آموزش فلسفه به کودکان در بافت آموزش و پرورش ایران نیاز مند مداخلات شدید تر و ملاحظات بیشتری است.

Keywords:

فلسفه برای کودکان , تحول اخلاقی , تراز تحول اخلاقی , خود پیروری اخلاقی , اخلاق فاعلی