رابطه حمایت اجتماعی و بهزیستی معنوی با سازگاری اجتماعی دانشجویان دانشگاه زنجان

اهداف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه حمایت اجتماعی و بهزیستی معنوی با سازگاری اجتماعی دانشجویان دانشگاه زنجان تنظیم شد. روش: این مطالعه مقطعی در سال ۱۴۰۰ بر روی ۱۰۰ دانشجوی مشغول به تحصیل در دانشگاه زنجان انجام شد. پرسشسنامه اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده MSPSS مقیاس بهزیستی معنوی SWBS و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل توسط افراد نمونه تکمیل شد. داده ها پس از گردآوری بااستفاده از نرم افزار آماری SPSS ۲۲ تجزیه و تحلیل آماری شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد حمایت اجتماعی و بهزیستی معنوی همبستگی مثبت و معناداری با سازگاری اجتماعی دانشجویان داند. همچنین تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد از میان موفه های حمایت اجتماعی، حمایت دوستان با ضریب بتای ۰/۳۸۳ در سطح خطای کمتر از ۰/۰۵ نقش معنی داری دارد در پیش بینی سازگاری اجتماعی دانشجویان اما بهزیستی مذهبی با ضریب بتای ۰/۰۵۴ بهزیستی وجودی با ضریب بتای ۰/۱۱۲ حمایت خانواده با ضریب بتای -۰/۰۱۷ و حمایت دیگران مهم با ضریب بتای ۰/۰۸۰ غیر معنی دار اند و پیش بین مناسبی برای سازگاری اجتماعی دانشجویان نیستند. رگرسیون نمره سازگاری اجتماعی به بهزیستی معنوی با ضریب بتای ۰/۰۷۹ در سطح خطای کمتر از ۰/۰۵ غیر معنی دار و به حمایت اجتماعی با ضریب بتای ۰/۳۸۰ در سطح خطای کمتر از ۰/۰۵ معنی دار بود. نتیجه گیری: حمایت اجتماعی و بهزیستی معنوی بر سازگاری اجتماعی دانشجویان اثر دارد و با توجه به این متغیرها می توان سازگاری اجتماعی دانشجویان را ارتقا داد. بنابراین توجه بیشتر به این متغیرها ضروری و حائز اهمیت است.

Keywords:

حمایت اجتماعی , بهزیستی معنوی , سازگاری اجتماعی , دانشجویان