بررسی تاثیر یکپارچه سازی اراضی شالیزاری بر عملکرد برنج

برنج یکی از محصولات غذایی اساسی و استراتژیک است که در شالیزارهای سنتی در استان مازندران با سختی  بسیار، هزینه زیاد و عملکردی کم  تولید می شود. با توجه به نقش و سهمی که استان مازندران در تولید این محصول از نظر اقتصادی و اجتماعی در بعد ملی و منطقه­ای دارد، اجرای طرح های یکپارچه سازی اراضی شالیزاری به منظور استفاده بهینه از منابع آب، خاک و نیروی انسانی، بهبود مدیریت و ارتقاء بهره­وری این اراضی لازم و ضروری است. از طرف دیگر، اجرای این طرح ها به عنوان یک زیرساخت اساسی در افزایش تولید برنج، سرمایه­گذاری هنگفتی را  می­طلبد. لذا کسب آگاهی از عملکرد آن ها ضروری است. در پژوهش حاضر، ویژگی­های شالیزارهای یکپارچه شده نسبت به شالیزارهای سنتی مورد مقایسه قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، اجرای طرح های یکپارچه سازی در منطقه مورد مطالعه از یکسو موجب افزایش عملکرد برنج در واحد سطح به میزان۷/۳۵۵ کیلوگرم در هکتار و از سوی دیگر موجب کاهش یک سوم میزان  نیروی کاری در هر هکتار شد.

Keywords:

تجهیز و نوسازی , طیف لیکرت , نظرسنجی , نمونه گیری خوشه ای