تاثیر شوری غیر یکنواخت در بخشی از ریشه بر شدت فتوسنتز و غلظت عناصر غذایی گیاه توت فرنگی رقم کاماروزا

تنش شوری با تغییر در الگوی جذب آب و عناصر غذایی کمیت و کیفیت محصول را تحت تاثیر قرار می دهد. در این آزمایش ریشه های گیاه توت فرنگی به دو قسمت تقسیم شدند و غلظت های مختلف شوری کلرید سدیم به هر طرف ریشه اعمال گردید. تیمارهای آزمایشی شامل NaCl در غلظت های ۰:۰ (در دو بخش ریشه محلول غذایی بدون تیمار شوری)، ۰:۳۰ (در یک بخش ریشه محلول غذایی بدون تیمار شوری و در بخش دیگر محلول غذایی به اضافه ۳۰ میلی مولار NaCl) و به همین ترتیب ۰:۶۰، ۰:۹۰، ۳۰:۳۰، ۶۰:۶۰ و ۹۰:۹۰ بودند. آزمایش بر روی توت فرنگی رقم کاماروزا، در شرایط هایدروپونیک انجام شد. بعد از اعمال تیمار و در مرحله گلدهی شدت فتوسنتز و کلروفیل گیاه اندازه گیری شد. در پایان آزمایش نیز، کل گیاهان از بستر خارج شده و خصوصیات بیوشیمیایی آنها شامل غلظت عناصر غذایی و پرولین اندازه گیری گردید. شوری یکنواخت فتوستنز را بشدت کاهش داد ولی در تیمارهای ۰:۳۰ و ۰:۶۰ مقدار آن نسبت به ۳۰:۳۰ و۶۰:۶۰ بیشتر بود. غلظت پرولین در تیمار شاهد کمترین و در تیمارهای ۰:۳۰ و ۳۰:۳۰ بیشترین بود. غلظت کلسیم میوه، نیتروژن، فسفر و پتاسیم برگ با افزایش شوری به شدت کاهش یافت و در شوری های غیر یکنواخت مقدار آن افزایش یافت. بیشترین مقدار کلر و سدیم در تیمارهای ۶۰:۶۰ و ۹۰:۹۰ دیده شد. غلظت کلر و سدیم با اعمال شوری غیر یکنواخت بطور معنی داری کاهش یافت بطوریکه در تیمار ۰:۳۰ غلظت سدیم نسبت به تیمار ۳۰:۳۰ حدود ۲۰% کاهش نشان داد. بر اساس نتایج این تحقیق می توان اعمال شوری ۳۰ میلی مولار در بخشی از ریشه را برای کشت توت فرنگی در شرایط شوری، پیشنهاد نمود.

Keywords:

توت فرنگی , شوری , سیستم ریشه ای منقسم , فتوسنتز , پرولین