آداب معاشرت و همنشینی در ایران باستان
Publish place: Historical Studies، Vol: 4، Issue: 2
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 295
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HISTUDY-4-2_001
تاریخ نمایه سازی: 30 خرداد 1401
Abstract:
ایرانیان باستان به آداب معاشرت و همنشینی اهمیت ویژهای میدادهاند. احترام به پادشاه، بزرگان، پدر و مادر و همچنین ادب سخنگفتن، غذاخوردن، هدیهدادن، رازداری، راست گویی و... از جمله اموری است که ایرانیان به هنگام تعامل با یکدیگر رعایت میکردند. ما این بحث را از دو طریق ارتباط با پادشاه و تعامل مردم با همدیگر، از زمان مادها تا پایان حکومت ساسانیان، در این تحقیق بررسی کردهایم. بنابراین، جستار حاضر در پی آن است که با روش تحلیلی توصیفی به بررسی چگونگی آداب معاشرت و همنشینی در ایران باستان بپردازد. بهنظرمیرسد رعایت آداب معاشرت و همنشینی نسبت به پادشاه در این دوره زمانی، به مرور دارای سازوبرگ و تجملات بیشتر شده و از شاه شخصیتی جداگانه نسبت به دیگران ساختهاست. اما، رعایت همین امر در بین مردم، بیشتر مبنا و اساسی اخلاقی داشته و تقریبا در همین مسیر تا پایان به حیات خود ادامهدادهاست.
Keywords:
Authors
میثم اسدی
کارشناس ارشد تاریخ اسلام، دانشگاه خوارزمی (نویسنده مسئول)
حسین مفتخری
دانشیار گروه تاریخ، دانشگاه خوارزمی
مصطفی پیرمرادیان
استادیار گروه تاریخ، دانشگاه اصفهان