ارائه مدل ساختاری پیش بینی بهزیستی روان شناختی بر اساس عملکرد خانواده، خوش بینی و تاب آوری با میانجیگری کفایت اجتماعی

هدف: هدف این پژوهش، ارائه مدل ساختاری پیش بینی بهزیستی روان شناختی بر اساس عملکرد خانواده، خوش بینی و تاب آوری با میانجیگری کفایت اجتماعی بود. روش پژوهش: این پژوهش توصیفی با روش همبستگی با مدل معادلات ساختاری بود که از جامعه دانشجویان پردیس علامه طباطبایی ارومیه (ویژه خواهران) و پردیس شهید رجایی ارومیه (ویژه برادران) با روش نمونه گیری در دسترس، ۲۵۰ نفر انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه های بهزیستی روان شناختی ریف، ۱۹۸۹، عملکرد خانواده مک مستر اپستاین و همکاران، ۱۹۵۰؛ خوش بینی (جهت گیری زندگی) شی یر و کارور ۱۹۸۵؛ تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) و کفایت اجتماعی فلنر (۱۹۹۰) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین تاب آوری و بهزیستی روان شناختی مثبت (۰۱/۰>p، ۲۴۰/۰=β). ضریب مسیر کل بین خوش بینی و بهزیستی روان شناختی مثبت و در سطح ۰۱/۰ معنادار است (۰۱/۰>p، ۳۱۷/۰=β). همچنین ضریب مسیر کل عملکرد خانواده و بهزیستی روان شناختی منفی (۰۱/۰>p، ۲۲۵/۰-=β). ضریب مسیر بین کفایت اجتماعی و بهزیستی روان شناختی مثبت و در سطح ۰۱/۰ معنادار است (۰۱/۰>p، ۲۲۵/۰=β). ضریب مسیر غیرمستقیم بین تاب آوری (۰۱/۰>p، ۰۸۹/۰=β) و خوش بینی (۰۱/۰>p، ۰۹۴/۰=β) و بهزیستی روان شناختی مثبت و ضریب مسیر غیرمستقیم بین عملکرد خانواده و بهزیستی روان شناختی (۰۱/۰>p، ۱۱۰/۰-=β) منفی و در سطح ۰۱/۰ معنادار است. نتایج: نتایج نشان داد تاب آوری و خوش بینی به صورت مثبت و معنادار و عملکرد خانواده به صورت منفی و معنادار بهزیستی روان شناختی را پیش بینی می کند و کفایت اجتماعی به صورت مثبت و معنادار رابطه بین تاب آوری و خوش بینی و به صورت منفی و معنادار رابطه بین عملکرد خانواده و بهزیستی روان شناختی را میانجیگری می کند.

Keywords:

بهزیستی روانشناختی , عملکرد خانواده , خوش بینی , تاب آوری , کفایت اجتماعی