بررسی پایداری منابع آب زیرزمینی دشت داراب استان فارس

       افزایش مصرف آب ناشی از افزایش جمعیت، باعث کاهش کیفی و کمی آب های قابل استحصال شده است. با توجه به این وضعیت، شناخت منابع مناسب کمی و کیفی برای داشتن کشاورزی پایدار امری ضروری و اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. در این تحقیق تغییرات سطح آب زیرزمینی دشت داراب برای یک دوره ۱۸ ساله (۸۹-۱۳۷۲) و تغییرات کیفی برای سال های ۸۹-۱۳۸۷ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از اندازه گیری سطح آب در ۳۹ چاه پیزومتری بیانگر آن است که متوسط افت آب زیرزمینی در دشت داراب، برای مدت مورد مطالعه برابر ۲۳/۲۷ متر بوده است. همچنین بررسی کیفیت آب نشان دهنده افزایش سالانه هدایت الکتریکی، pH  و نیترات در این مناطق می باشد. به طور کلی بیلان آب، روند کاهش سطح آب زیرزمینی، افزایش شوری و pH آب های دشت داراب، بیانگر خطر ناپایداری منابع  آب زیرزمینی این منطقه می باشد.

Keywords:

شوری , pH , نیترات