رابطه بین سبک های اسنادی با توانمندسازی کارکنان بیمارستان امام رضا (ع) شهر بیرجند

سازمان ها به عنوان زیرمجموعه ای از حیات انسانی به شمار میآیند که از بدو تولد تاکنون به گونه ای موثر بر فعالیت هایزندگی بشر اثر گذاشته اند. در این میان انسان مهم ترین سرمایه هر سازمان است و شرط بقای هر سازمان بذل توجه عمیق وکافی به نیروهای انسانی موجود و تلاش در جهت افزایش کارایی، از طریق یافتن عوامل موثر بر کارایی نیروی انسانیاست. شناخت میزان کارایی و ارزشیابی کارایی کارکنان ابزاری است که سازمانها و نیروی انسانی را در تامین شناختنحوه عملکرد یاری میکنند. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی میباشد که با هدف بررسی رابطه سبک هایاسنادی با توانمندسازی کارکنان بیمارستان امام رضا (ع) شهر بیرجند انجام شد. جامعه آماری کلیه کارکنان بیمارستان امامرضا (ع) شهر بیرجند (۵۰۰ نفر) بودند. حجم نمونه توسط جدول کرجسی و مورگان ۲۲۰ نفر برآورد شده و روش نمونه-گیری نیز به صورت در دسترس انجام شد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه توانمندسازی کارکنان اسپیرترز (۱۹۹۵) وسبک های اسنادی سلیگمن (۱۹۸۲) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیلرگرسیون در نرم افزار SPSS۲۲ انجام شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که یک رابطه خطی معنی دار بین مولفه های سبک های اسنادی با توانمندسازی وجود دارد.

Keywords:

توانمندسازی , سبک های اسنادی , کارکنان بیمارستان