سیاست ، ولایت نبی و فقیه از دیدگاه فارابی و ملاصدرا

بحث سیاست مدن ، همواره از مباحث جدی میان فلاسفه بوده است ، آنان پابه پای انبیاء (ع) به این اندیشه مهم توجه کرده اند . باید یادآور شد که پیامبران به صورت نظری و عملی ، و فلاسفه به صورت نظری به این مسئله پرداخته اند . از میان فلاسفه یونان که فارابی در قضیه سیاست از روش آنها بهره جسته است ، فیلسوفان پیش از سقراط به بحث سیاست توجه داشته و افلاطون و ارسطو ، بسیاری از آثار خود را به این امر اختصاص داده اند ، در فلسفه اسلامی نیز هم فارابی که لقب ((فیلسوف سیاست)) را یافته است و همچنین صدرالمتالهین که به تفصیل و بسط مباحث فارابی همت گماشته است ، هر دو حکیم اذعان دارند که مصداق جامع شرایط و اوصاف رئیس اول بسیار نادر است و تنها پیامبر (ص) جامع آنهاست و از طرف دیگر ، هیچ کدام جایز نمی دانند که پس از پیامبر ، جامعه بی رهبر بماند. آن دو فرزانه معتقدند که اوصاف و ویژگیها ، امری فطری ، و شرایط ، اموری اکتسابی اند . اینان با تکیه بر تفکر شیعی ، راه حل را ، در ریاست پس از پیامبر (ص) می دانند و ریاست مماثل (امام معصوم) را پس از پیامبر (ص) پیشنهاد داده و سپس نوبت به ولایت فقیه یا طبق نظر فارابی (رئیس سنت) می رسد که باید همه اوصاف بویژه شرایط حکمت را داشته باشد .

Keywords:

سیاست مدن , رئیس اول , رئیس مماثل , رئیس سنت , فقیه , مدینه فاضله