بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر احساس تعلق به مدرسه دانش آموزان دختر پایه دهم شهر بیرجند

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر احساس تعلق به مدرسه دانش آموزان بود. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر پایه دهم شهر بیرجند در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ میباشد. در پژوهش حاضر و با توجه به ماهیت آن، ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر پایه دهم شهر بیرجند، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس نمونه انتخابی به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش(هر گروه ۱۵ نفر) تقسیم شد. دانش آموزان گروه آزمایش تحت آموزش ۸ جلسه مثبت اندیشی قرار گرفتند و سپس در مرحله پس آزمون از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار گردآوری داده ها در تحقیق حاضر، پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بری و همکاران((۲۰۰۴ می باشد. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد دانش آموزانی که در گروه آزمایش شرکت کردند و مورد آموزش مهارت های مثبت اندیشی قرار گرفتند، در نمرات احساس تعلق به مدرسه افزایش بیشتری نسبت به گروه کنترل نشان دادند؛ یعنی آموزش مثبت اندیشی بر احساس تعلق به مدرسه دانش آموزان دختر پایه دهم شهر بیرجند تاثیر معناداری دارد.

Keywords:

آموزش مثبت اندیشی , احساس تعلق به مدرسه