مدلسازی نحوه پراکنش ذرات معلق PM۲.۵ از دودکش کارخانه گچ ساوه

امروزه آلوده سازی هوا توسط ذرات معلق یکی از موضوعا ت بحث برانگیز و مشکل آفرین کشور است که در اینمیان کارخانجا ت صنعتی به علت داشتن سیستمها ی تصفیه صنعتی، سهم قابل توجهی ر ا د ر انتشا ر آلودگی هوا دارند.هدف کلی از انجام این تحقیق، تعیین غلظت ذرات معلق ۲.۵PM خروجی از دودکش کارخانه گچ ساوه در سال ۱۳۹۸ درفاصله ی ۵ کیلومتری بوده است. برای این منظور از مدل پراکنشی AERMOD که مورد تایید سازمان جهانی EPA است،استفاده شد. این مدل برای ارزیابی هایی تا مسافت ۵۰ کیلومتر قابل استفاده میباشد. این پژوهش در بازههای زمانی ۱ ، ۸و ۲۴ ساعته و ماهیانه و سالیانه با در نظر گرفتن شرایط توپوگرافی محل صورت گرفت و نتایج این مد لسازی با استانداردها یملی ایران، EPA و WHO مقایسه گردید و نشان داده شد که میزان حداکثر غلظت آلاینده ی ۲.۵PM در بازه زمانی سال۱۳۹۸ در فاصله ی ۵ کیلومتری در ناحیه ی شمالی کارخانه و کوهپایه وجود دارد. مقدار غلظت به دست آمده با توجه بهمد لسازی سالانه )۳ug/m( ۴۸ / ۳ و برای بازه ی ۲۴ ساعته، )۳ug/m( ۷۸ / ۲۵ بوده است که در هر دو بازه زمانی مورد تاییداستانداردهای ملی ایران، EPA قرار گرفت، البته میزان غلظت در بازه ی ۲۴ ساعته نسبت به سالانه بیشتر بود. بر اساستحقیقات مشخص شد میزان حداکثر غلظت در منطقه ای که غیرمسکونی بوده، از حد مجاز WHO بیشتر میباشد به همیندلیل امکان چشم پوشی از آن وجود داشت. نتیجه کلی این پژوهش نشان داد که بیشترین میزان غلظت ذرات معلق درداخل محیط کارخانه بوده که با فاصله گرفتن از کارخانه از میزان آنها به تدریج کاسته میشود.

Keywords:

آلودگی هوا , مدل AERMOD , انتشار ذرات معلق , کارخانه سپید گچ سا وه