نقش آموزش های ترویجی در سرمایه اجتماعی کشاورزان خراسان رضوی

پژوهشگران سرمایه اجتماعی را مولفه‎ مهم توسعه اقتصادی وعامل کلیدی توسعه پایدار روستایی قلمداد کرده و آموزش را عامل ایجاد وتقویت آن می دانند. این تحقیق نیز با هدف تحلیل تاثیر آموزش های ترویجی بر سرمایه اجتماعی کشاورزان درخراسان رضوی با استفاده از معادلات رگرسیون به ظاهر نامرتبط (SURE)انجام شده است. ابزار تحقیق پرسشنامه بوده که ضرایب محاسبه شده نشان‎دهنده پایایی بالای آن است. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه کشاورزان استان بود که به دلیل گستردگی و پراکنش روستاها ، از نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای بهره گرفته شدو حجم نمونه مورد نیاز ، تعداد ۳۸۴ تن برآورد شد. نتایج نشان داد مولفه های چهارگانه سرمایه اجتماعی از شرایط متفاوتی برخوردارند و وضعیت کلی متغیر سرمایه اجتماعی با میانگین ۶۱/۰ نشان می دهد سرمایه اجتماعی کشاورزان استان کمی بالاتر از متوسط بوده واز شرایط مطلوبی برخوردار نیست .قوچان دارای رتبه اول وخوشاب دارای رتبه دوم بوده است. تحلیل داده ها نشان داد از متغیرهای مستقل ۱۱ گانه مورد بررسی ، سه متغیر سطح سواد، عضویت در تعاونی و وضعیت مالکیت هیچ اثر معنی دار آماری ندارد و سایر متغیرهای نیز هرکدام برچندین مولفه سرمایه اجتماعی دارای تاثیر مثبت یا منفی معنادار از لحاظ آماری می باشد. متغیر شرکت در دوره آموزشی به غیر از مولفه انسجام اجتماعی بر سایر مولفه ها ومتغیر سرمایه اجتماعی تاثیر مثبت ومعنادار آماری داشته که این امر نشانگر اهمیت و نقش کلیدی آموزش های ترویجی در بهبود سرمایه اجتماعی کشاورزان می باشد.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , آموزش ترویجی , مشارکت , اعتماد