بررسی تاثیر ترس از کووید۱۹ بر بهزیستی روان شناختی پرستاران با نقش تعدیل گر تاب آوری

زمینه و هدف: گسترش روزافزون ویروس کووید۱۹ به عنوان یک بیماری فراگیر و مراجعه بیش از حد بیماران ناشی از این ویروس به بیمارستان­ ها منجر به پیامدهای منفی روانی در پرستاران به عنوان کسانی که در خط مقدم مبارزه با این ویروس هستند، شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ترس از کووید۱۹ بر بهزیستی روان شناختی پرستاران با نفش تعدیل گر تاب آوری در بیمارستان شهدای عشایر خرم ­آباد بود. روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از حیث جمع­ آوری داده­ ها از نوع تحقیقات توصیفی از شاخه مطالعات میدانی به شمار می­ آید که روش انجام آن به صورت پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش تعداد ۲۳۰ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان شهدای عشایر خرم­ آباد بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه ای به تعداد ۱۴۰ نفر به روش تصادفی طبقه ای از میان آن ها انتخاب گردید. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه ­ای که شامل سه بخش ترس از کووید۱۹، بهزیستی روا ن شناختی و تاب آوری بود، استفاده شده است. پایایی پرسش نامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ و روایی آن با استفاده از روایی همگرا به تایید رسید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Spss و PLS استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان دهنده این است که در سطح اطمینان ۹۵ درصد ترس از کووید۱۹ اثر منفی و معنی­ داری بر بهزیستی روان شناختی پرستاران دارد (۵۰۹/۰ - =β ؛P<۰/۰۵) و تاب آوری در رابطه ترس از کووید۱۹ و بهزیستی روان شناختی پرستاران نقش تعدیل گر دارد (۲۲۵/۰ - =β ؛P<۰/۰۵). بحث: با توجه به یافته­ ها می ­توان گفت که ترس از کووید۱۹ نقش بارزی در کاهش بهزیستی روان شناختی پرستاران دارد و در این میان پرستاران با تاب آوری بالاتر، کاهش بهزیستی روان شناختی کمتری نسبت به پرستاران با تاب­ آوری پایین­ تر دارند.

Keywords:

Fear of COVID‑۱۹ , Psychological well-being , Resilience , Nurses , ترس از کووید۱۹ , بهزیستی روان شناختی , تاب آوری , پرستاران