شهرداری ها برای گزارشگری مالی خود از مبنای نقدی تعدیل شده و نظام
بودجه ریزی برنامه ای استفاده می نمایند. در سالهای اخیر تلاش هایی در جهت تغییر سیستم حسابداری و گزارشگری مالی به مبنای تعهدی و
بودجه ریزی عملیاتی در شهرداری ها انجام گرفته است. از دغدغه های اصلی نهادهای بزرگ بخش عمومی، مانند شهرداری های برخورداری از نظام مالی مناسب است، پذیه است چنین نظامی پاسخگوی نیازهای درون و برون سازمانی از نقطه نظر مالی است. نظام مالی در صورتی می تواند مناسب تلقی شود که بر مبنای یافته های علمی و شرایط محیطی و قیود حاکم بر فعالیتهای سازمانی طراحی شده باشد. پژوهش حاضر به بررسی مشکلات انطباق
حسابداری تعهدی با
بودجه ریزی برنامه ای در شهرداری ها پرداخته است. نتایج این مطالعه نشان داد که بین متغییرهای درآمدها، هزینه های دارایی ها، بدهی های ثبت شده در
حسابداری تعهدی با
بودجه ریزی برنامه ای مغایرت اساسی وجود دارد. با توجه به اینکه اساس
بودجه ریزی برنامه ای، مبنای نقدی حسابداری می باشد لذا شهرداری ها در جهت بهبود گزارشگری و مسوولیت پاسخگویی مدیران ناگزیر به اجرای
حسابداری تعهدی با رویکرد
بودجه ریزی عملیاتی می باشند