اثر آموزش رفتاری والدین بر مشکلات برونی سازی شده کودکان ۶ تا ۱۰ ساله شهرستان کوهدشت لرستان

هدف این مقاله، اثربخشی آموزش رفتاری والدین بر مشکلات برونی سازی شده کودکان ۶ تا ۱۰ ساله شهرستان کوهدشت لرستان می باشد. روش پژوهش، از نوع آزمایشی و طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان پسز پیش دبستانی دوم، پایه اول، دوم و سوم مدارس ابتدایی شهر کوهدشت در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به تعداد ------- نفر بوده که تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و به صورت قرعه کشی به دو گروه آموزش رفتاری والدین(۱۵ نفر) و گروه کنترل ۱۵ نفره تفکیک گردیدند. ابزار گردآوری داده ها، استفاده از بسته آموزشی و درمانی رفتاری والدین راسل بارکلی(۱۹۹۷) و مقیاس سیاهه رفتاری کودک آخنباخ و رسکولار(۲۰۰۷ می باشد. نتایج توصیف یافته ها نشان داد که آموزش رفتاری والدین موجب کاهش میزان مشکلات برونی سازی شده و ابعاد آن در دانش آموزان در مرحله پس آزمون نسبت به مرحله پیش آزمون شده است. نتایج آزمون تی وابسته در سطح معنی داری ۰۵/۰ نشان داد که آموزش رفتاری والدین بر مشکلات برونی سازی شده و ابعاد آن در کودکان ۶ تا ۱۰ ساله در پس آزمون نسبت به پیش آزمون تغییر کرده است.

Keywords:

آموزش رفتاری والدین , مشکلات برونی سازی شده , کودکان ۶ تا ۱۰ ساله.