بررسی میزان مشارکت روستائیان در جابه جایی سکونتگاه های روستایی نمونه مورد مطالعه: روستاهای جابه جا شده جنوب استان کرمان
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 212
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHRE-33-148_002
تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1401
Abstract:
در بیشتر برنامههای بازسازی پس از سانحه، سیاست جابهجایی کل یا بخشی از سکونتگاه به عنوان راه حلی مناسب از لحاظ فنی برای کاهش خطر و ایمنی از پدیدههایی چون زلزله، سیل، رانش زمین و غیره مورد ملاحظه قرار میگیرد. بررسی تجارب مختلف حاکی از آن است که به علت فقدان قوانین و دستورالعملهای مربوط به چگونگی مداخله در سکونتگاههای روستایی و از سویی نبود تعریفی فراگیر از مفاهیم درجاسازی و جابهجایی در سیاستهای مداخلهای، ابهام در کاربرد این رویکردها و همچنین عدم مشارکت روستائیان در فرایند بازسازی روستای جدید، پیامدهای جابهجایی به گونهای بوده که عموما بازماندگانی که جابهجا شدهاند از جابهجایی رضایت نداشته اند و جابهجایی، اغلب به از دست دادن خوداتکایی روستائیان و حس تعلق به مکان و در مواردی به خالی از سکنه ماندن واحدهای احداثی در روستای جدید منجر شده است. در بررسی ادبیات نظری مفهوم مشارکت، تکیهگاه مفهومی هر یک از صاحبنظران از این مفهوم تا حدی متفاوت است. این مقاله در یک جمعبندی کلی مشارکت را چنین تعریف مینماید: مشارکت فرایندی است مبتنی بر خرد جمعی و دانش بومی و فعالیتی است آگاهانه و داوطلبانه که با شرکت افراد ذینفع در همه ابعاد تصمیمگیری، برنامهریزی، اجرا، نظارت و ارزیابی با هدف توانمندسازی آن ها همراه با کارایی بالاتر انجام میگیرد. این پژوهش به منظور تبیین مفهوم ارائه شده از مشارکت روستائیان در فرایند جابه جایی و بازسازی سکونتگاههای روستایی انجام شده است. از آنجا که حجم جامعه آماری مورد مطالعه روستاهای جابهجا شده جنوب استان کرمان ۱۶روستا با ۵۳۸ واحد احداثی میباشد و امکان مطالعه همه آن ها به دلیل محدودیت پژوهش ممکن نبود، سعی گردید با استفاده از فن آوری دقیق آماری، نمونهای از این حجم انتخاب گردد تا بتوان نتایج به دست آمده از آن را با ضریب اطمینان قابل قبولی به کل جامعه آماری تعمیم داد. برای رسیدن به این منظور بر اساس روش نمونهگیری تصادفی ۴ روستا از ۱۶ روستای جابهجا شده در استان کرمان انتخاب شدند و با استفاده از رابطه کوکران تعداد ۱۵۰ واحد احداثی به روش نمونهگیری تصادفی ساده مورد پیمایش قرار گرفتهاند. یافته ها حاکی از وجود رابطه ای مستقیم بین مشارکت روستائیان و اسکان ایشان در روستای جدید در سطوح تصمیمگیری برای جابه جایی، مکانیابی، طراحی، ساخت و نظارت بر اجرای روستای جدید است. از طرفی میزان فاصله روستای جدید از روستای قدیم با تعداد واحدهای خالی از سکنه، ارتباطی مستقیم و میزان خدمات ارائه شده در روستای جدید با تعداد واحدهای خالی از سکنه در روستای جدید، ارتباطی معکوس دارند.
Keywords:
Authors