بررسی قاعده تداخل دیات از منظر فقه امامیه و قانون مجازات ایران

تداخل دیات یک اصطلاح فقهی است که در باب جنایات عمدی و غیر عمدی دارای احکام متفاوت است و ناظر بر مواردی است که صرف نظر از وحدت یا تعدد رفتار و در پی آن جراحات متعدد، فقط یک دیه پرداخت می شود که استثنا بر اصل تعدد دیات موضوع ماده۵۳۸ ق.م.ا مصوب ۹۲ است. بسیاری از فقهای امامیه مقتضای اصل اولی را آن می دانند که دیه هر جنایتی در دیه جنایت دیگر تداخل نکرده و باید برای هر جنایت، دیه آن پرداخت شود. در مقابل برخی فقهای دیگر از جمله مرحوم شیخ طوسی نظر بر اصل تداخل دیات دارد. ایشان در کتاب خلاف، مقتضای اصل اولی را برائت می داند که نتیجه آن تداخل دیه خواهد بود. این تحقیق سعی دارد، تداخل دیات و مصادیق قاعده تداخل دیات، از دیدگاه فقهای امامیه و قانون مجازات اسلامی مصوب ۹۲ را مورد بررسی قرار دهد.

Keywords:

دیه , تداخل دیه ها , عدم تداخل اسباب و مسببات , جنایت واحد و تعدد جنایت