جایگاه تربیتی هنر سنت گرایانه در عصر مدرن

در دورانی که چهره ی عالم ناقص و تک بعدی به تصویر کشیده شده و نگرش ها مادی گرایانه پرورش یافته، سنت گرایی درصدد آن است که چهره ی حقیقی عالم را از طریق هنر، بنمایاند. و با به کار بردن آن، حقایق دین را که به تاریکی گراییده احیاءکند. دینی که طریق صحیح زیستن را میآموزد، اکنون عوامل مختلفی باعث شده که صورتی نازیبا و غیر جذاب به خود بگیرد .مساله ی پژوهش حاضر این است که شرایط جامعه مدرن که بیشتر شئون آن، از جمله تعلیم و تربیت و هنر، برآمده و متاثر ازارزش های مدرن است، اندیشه و عمل سنت گرایی با همهی اصول و اهدافش چرا و چگونه می تواند و باید احیاء شود؟روش تحقیق، به صورت استنتاج و استنباط از محتوای سنت گرایی است. با توجه به نتایج پژوهش، میتوان به آثار تربیتی زیراشاره کرد: هنر سنتی نظر انسان را جلب و جذب مراتب و لایه های زیبایی های عالم می کند، تفسیری زیباتر و جذابتر از دینارائه میدهد، . قرائتی که سنتگرایان از دین دارند قرائتی عاشقانه است نه کاسب کارانه. هنر وسیله ای است که حقیقتدرونمان فراموش نشود، وسیله ی انتقال حقیقت یا انعکاس قدسی است که سبب یادآوری افلاطونی است، به انسان حس وحدتمیدهد، هنر حاوی معرفت و معنویت توامان است، باعث هماهنگی درونی ما میشود، تلطیف احساسات پرخاش گرایانه را بهارمغان می آورد که برای سلامت جامعه امری ضروری است.

Keywords:

سنت گرایی , هنرسنت گرایانه , هنر مقدس , تربیت دینی