جلوه هایی از عرفان در کیمیای سعادت

از آنجا که غایت و نهایت و مقصد همه صوفیان و عارفان از آن همه ورع و زهد و تحمل سختی ها، رسیدن بهحقیقت مطلقه و ارتباط با مبدا هستی بوده، و تحقق این امر جز از طیق شهود و درون بینی و اشراق امکان پذیرنبوده است؛ در طول قرون گذشته عرفان به عنوان شاخه ای از معرفت بشری صحنه تعاملی افکار و تعارض هاییبوده است. این مقاله سعی دارد به طور اجمالی به عرفان و جلوه های آن، در کیمیای سعادت بپردازد. برای اینمنظور ابتدا به کیمیای سعادت و وضعیت تالیف آن پرداخته شده و سپس تصوف و عرفان در کیمیای سعادتمورد بحث قرار گرفته و در پایان مشاهیر عرفا معرفی شده اند. این پژوهش که به شیوه کتابخانه ای و تحلیلمحتوا نگاشته شده؛ رهیافتی است به اهمیت موضوع عرفان در کیمیای سعادت و ظرفیت های ادبی غزالی که میتواند احیاگر برجستگی های اخلاقی و فضیلت های فراموش شده قرن پنجم هجری قمری نیز باشد.

Keywords:

عرفان , غزالی , کیمیای سعادت , عشق , جلوه های عرفان