بررسی خصوصیات زمین شناختی مهندسی، فیزیکی و مکانیکی گرانیتهای میشو(شمال غرب ایران، شهرستان شبستر)

گرانیتهای منطقه میشو در آذربایجان شرقی (شهرستان شبستر) از نظر سنگشناسی در برگیرندهطیفی از سنگهای نفوذی اسیدی شامل گرانودیوریت، مونزوگرانیت، سینوگرانیت، گرانیت دومیکایی و الکالیفلدسپار گرانیت بوده و بدین جهت دارای خصوصیات زمین شناسی مهندسی متنوعی هستند. این تنوع روی عملیات معدنکاری، تونلبری، پایداری شیب و استفاده از آنها به عنوان سنگهای ساختمانی تاثیر میگذارد. تفاوت در خصوصیات زمین شناسی مهندسی این سنگها متاثر از بافت و ویژگیهای کانی شناختی است. هدف از این پژوهش بررسی روابط بین خصوصیات پتروگرافی با ویژگیهای زمین شناختی مهندسی سنگها است. بدین منظور ۱۲۰ نمونه از گرانیتهای میشو تهیه گردیده و به منظور تعیین ویژگیهایی مانند پتروگرافی، درصد جذب آب، تخلخل، وزن واحد حجم (خشک، مرطوب، اشباع) شاخص خطی ریزترکها، مقاومت فشاری تکمحوری، شاخص مقاومت بار نقطه ای، مدول الاستیسیته و سختی اشمیت مورد آزمایش قرار گرفتند. مطالعات سنگشناختی وجود شکستگیهای میکروسکوپی ناشی از تکتونیک فعال منطقه را تایید میکند. از برقراری ارتباط بین این خصوصیات مشخص شد که در تعیین خصوصیات زمین شناسی مهندسی سنگ، اهمیت ویژگیهای بافتی بیشتر از خصوصیات کانیشناسی میباشد. بدین معنا که خصوصیات دانه ها مانند شکل و اندازه، نوع تماس با یکدیگر، درجه قفل شدگی ذرات و شاخص ریزترکها تاثیر مهمی روی خصوصیات زمین شناسی مهندسی سنگ دارد. به طوری که یکی از مهمترین پارامترهای تعیین میزان مقاومت و دوام سنگ اندازه دانه میباشد که با کاهش اندازه دانه، مقاومت و دوام سنگ افزایش مییابد. روابط بدست آمده بین خصوصیات سنگ شناختی، فیزیکی و مکانیکی با ضریب همبستگی مناسب میتواند برای مطالعات زمین شناختی مهندسی پروژه های عمرانی و معدنی در شهرستان شبستر مورد استفاده قرار گیرد.