مبانی فقهی وجوب تربیت *
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 143
This Paper With 28 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MFT-4-8_006
تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1401
Abstract:
تربیت از مهم ترین دستورهای خداوند متعال به بندگان است و وظیفه اصلی والدین نسبت به فرزندان شان محسوب می شود. اما در متون فقهی، کمتر اثری از آن دیده می شود و تنها در لابه لای مباحث ولایت و حضانت به اختصار مطرح شده است. در حالی که به تفصیل در منابع فقهی (قرآن و سنت) از آن یاد شده است؛ مثلا در آیاتی مانند آیه «وقایه» و آیه «امر به صلوه» و نیز در روایات مختلفی به مفهوم تربیت اشاره شده و وجوب تربیت بر همه افراد جامعه به نحو عام و والدین و نزدیکان و حاکم به نحو خاص، بار شده است. بنابراین آنان مامور تربیت دیگران به خصوص اطفال و نوجوانان هستند. در این نوشتار پنج دلیل اصلی بر وجوب تربیت اشخاص بالغ و غیر بالغ اقامه شده است تا مشخص شود که تربیت مطلبی مستقل است و شعبه ای از ولایت نیست، تا مسئول تربیت فرزند، تنها پدر باشد و مادر بدون نقش بماند و بر شعبه ای از حضانت نیز نیست، تا با بلوغ پایان بیابد.
Authors
عابدین مومنی
دانشیار دانشکده الهیات دانشگاه تهران (abedinmomeni@ut.ac.ir).
محمدابراهیم کلباسی
دانشجوی دکتری مبانی فقه و حقوق اسلامی دانشگاه مذاهب اسلامی (نویسنده مسئول) (mekalbasi@gmail.com).