اثر مدیریت بقایای گیاهی و کود نیتروژن بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد دو رقم جو در شرایط دیم

به منظور بررسی تاثیر مخلوط کردن مقادیرمختلف پسمانهای گیاهی جو و کود نیتروژن بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد دو رقم جو در شرایط دیم، آزمایشی دو ساله ( ۸۸ -۱۳۸۷و ۸۷-۱۳۸۶) بصورت کرتهای نواری خرد شده با چهار تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز انجام شد. کرت‎های عمودی شامل دو رقم جو ( افضل و ریحان) و کرت‎های افقی شامل سه میزان بقایا (صفر، ۷۵۰ و ۱۵۰۰ کیلوگرم در هکتار) و کرت‎های فرعی سه میزان نیتروژن (صفر، ۴۰ و ۸۰ کیلوگرم در هکتار) بودند. نتایج نشان داد که در مواردی که بقایا به میزان۱۵۰۰ کیلوگرم در هکتار به خاک افزوده می‎شود، بایستی میزان نیتروژن مصرفی نیز متناسب با افزایش بقایا، اضافه شود. با افزایش میزان نیتروژن در هر دو رقم، تعداد سنبله بارور، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه متناسب با افزایش بقایا افزایش یافت. در مواردی که بقایا به میزان ۱۵۰۰ کیلوگرم در هکتار به کار برده شد و میزان نیتروژن مصرفی متناسب با آن نبود، در هر دو رقم کاهش معنیداری در اجزای عملکرد مشاهده شد. در این آزمایش، بالاترین میزان عملکرد دانه در رقم افضل (۱۴۵۹کیلو گرم در هکتار) و در رقم ریحان (۱۰۵۷کیلو گرم در هکتار) در تیمار ۱۵۰۰کیلو گرم بقایا و ۸۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. نتایج آزمایش نشان داد که عملکرد دانه همبستگی مثبتی با تعداد سنبله بارور، تعداد دانه در سنبله، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت داشت.

Keywords:

: Barley , Grain yield , Nitrogen and Crop residue management. , جو , عملکرد دانه , مدیریت نیتروژن و بقایای گیاهی.