اثر بازدارندگی اسانس های آویشن و زنیان روی رشد قارچ Rhizoctonia solani عامل شانکر ساقه سیب زمینی درشرایط آزمایشگاه و گلخانه
Publish place: Journal of applied plant protection، Vol: 6، Issue: 2
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 181
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PLNTI-6-2_003
تاریخ نمایه سازی: 26 تیر 1401
Abstract:
سیبزمینی یکی از محصولات مهم غذایی و اقتصادی در جهان است، ولی قارچRhizoctonia solani عامل بیماری شانکر ساقه هر ساله خسارت زیادی به کیفیت و کمیت محصول وارد میکند. در این مطالعه، اثر اسانس گیاه آویشن و زنیان در آزمایشگاه روی سرعت رشد پرگنه قارچ و بازدارندگی رشد در غلظتهای ۱۰۰، ۲۰۰، ۳۰۰، ۴۰۰ و ۵۰۰ ppm در محیط کشت PDA بررسی گردید. در آزمایشات گلخانه ای، اسانس های آویشن و زنیان با دو غلظت ۵/۰ و۷۵/۰ در هزار، ترکیب آویشن ۲۵/۰ + زنیان ۲۵/۰ در هزار و قارچکش روال تی اس به غلظت ۵/۱ در هزار در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار بررسی شدند. اسانس ها و قارچکش به بستر غدههای سیبزمینی در خاک آلوده به قارچ در گلدان ها افزوده شدند. آماربرداری از شدت بیماری مطابق الگوی Das شش هفته بعد از مایهزنی انجام شد. نتایج نشان داد سرعت رشد در غلظت ۵۰۰ پیپیام اسانس آویشن (۶۳/۲۱)، زینان (۷/۱۷) و آویشن توام با زنیان (۱۴) میلیمتر/روز بوده است. در مقایسه بازدارندگی از رشد میسلیومی، اسانس آویشن (۸۸/۷۰ درصد)، آویشن توام با زنیان (۸۵/۶۷ درصد) بیش از۵۰ درصد بازدارندگی از رشد قارچ داشتند. نتایج شدت شاخص بیماری در گلخانه مشخص کرد، اسانس آویشن و زنیان به ترتیب با ۱/۲۸ و ۹۲/۳۵ درصد و قارچکش روال تی اس با ۱۷/۱۷ درصد در کنترل قارچ موفق بودند و همچنین، میانگین وزن تر و خشک قسمت هوایی در تیمار آویشن با افزایش نسبی همراه بوده است.
Keywords:
Authors
داریوش شهریاری
بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیع استان تهران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ورامین، ایران
نازنین علی بیک طهرانی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد ، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین –پیشوا، ورامین، ایران
مژده ملکی
استادیار، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین –پیشوا، ورامین، ایران