تهدیدات و فرصتهای تنوع قومی در گام دوم انقلاب

قومی گرایی؛ خود برتربینی اجتماعی، جدایی طلبی سیاسی و تلقی فرهنگی است که مردمان آن اجتماع؛ ارزشها و هنجارهایخویش را نسبت به جوامع اطراف ارحج و بالاتر تصور می کنند. پدیده ای اجتماعی می باشد که عوامل متعدد اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، امنیتی داخلی و عوامل خارجی از جمله؛ دخالت نیروهای منطقه ای و فرامنطقه ای، حکومتهای تحت تاثیرصهیونیزم بین الملل با پشتیبانی های مالی و حقوقی بین المللی ، جنگ روانی و موج سازی رسانه ای برای ایجاد شکاف در میاناقوام متعدد ایران زمین تاثیر می گذارند. گرایشات قوم مدارانه در دهه های اخیر گسترش زیادی یافته است و بعضی مواقع از جمله مقاطع سیاسی و اجتماعی همچون انتخابات و مشارکتهای سیاسی - اجتماعی، مسابقات ورزشی، مراسم فرهنگی به مسئله ای اجتماعی و گاهی به بحران سیاسی در مناطق قوم نشین کشور بخصوص شهرهای مرزی تبدیل می شود. البته قوم دوستی،هویت طلبی و تنوع قومی پدیده ای ذاتی و از مولفه های اصلی فرهنگ و پیشینه تمدنی ایران زمین بوده و امری مستمر و دائمیدر طول تاریخ کشور بوده است اما مجموعه ای از عوامل و تحریکات خارجی و مشکلات و معضلات اجتماعی داخلی در تبدیلهویت طلبی و ایران دوستی به قومی گرایی و گرایشات جدایی طلبی موثر بوده است. نظریه های عام و جهانی قومی گرایی وروشهای بررسی موضوع با توجه به زمینه های اجتماعی- فرهنگی و تاریخ متنوع ایران زمین، کافی نمی باشند و بایستی در جهت تحلیل این پدیده اجتماعی، از گزاره های فرهنگ ایرانی و برخاسته از پژوهشهای واقعی و کیفی برای شناسایی ابعاد، عوامل و دلائل اصلی این پدیده بهره برد. پدیده اجتماعی تنوع قومی در دهه پنجم و درگام دوم از انقلاب همچون هزاران سال پیش می تواند پشیران ایران زمین برای نیل به اهداف متعالی و تمدن ساز باشد و از طرف دیگر نباید از تهدیدات مترتبه ابعاد مختلف قومی گرایی غافل بود که در غیر اینصورت می تواند به یکی از مولفه های مهم چالش و تنش اجتماعی تبدیل گشته و وحدت ملی و انسجام اجتماعی کشور را با تهدید مواجه نماید. مقاله با هدف واکاوی و تحلیل کیفی این پدیده و پاسخ به سوال: پیشران ها و تهدیدهای اجتماعی تاثیرگذار گرایشات قومی کدام است؟ انجام شده است و راهبردهای متعددی سیاسی، امنیتی، اجتماعی،فرهنگی ، ارتباطی، بین المللی، اقتصادی، آسیب شناسی و... در راستای اهداف مترقی انقلاب اسلامی پیشنهاد می کند که درصورت عدم بکارگیری این نوع از راهبردها، با پیامدهایی مواجه خواهیم شد که به تهدید امنیت اجتماعی، ایجاد چالشهای اجتماعی بویژه کاهش مقبولیت نظام، تضعیف باورها، واگرایی اقوام، شکاف در وحدت ملی، احتمال جنگ مسلحانه و زمینه برایدخالت خارجی منجر خواهد شد.

Keywords:

قومی گرایی , تهدیدات تجزیه طلبی , هویت طلبی , بازیگران خارجی , مناطق قومی , پیامدهای تجزیه طلبی