ارتباط تروریسم و جاسوسی بر امنیت هسته ای و تاثیر آن بر استراتژی امنیت ملی کشورها

تروریسم و جاسوسی هسته ای نوین ترین شکل تروریسم است و به رغم آنکه هنوز سایه وحشتناک آن بر سر انسان ها و دولت ها سنگینی نمی کند؛ اما احتمال وقوع آن موجب نگرانی جهانی شده است. اقدامات تروریستی هسته ای یا ناظر به استفاده از مواد و تسلیحاتی هسته ای علیه افراد یا دولت هاست و یا اینکه متضمن انجام رفتارهای غیرقانونی علیه مواد و تاسیسات هسته ای و همچنین امنیت ملی کشورها می باشد و در هر صورت، مواد رادیواکتیو یا تسلیحات و تاسیسات هسته ای، یا موضوع جرم هستند و یا وسیله ارتکاب جرم. به همین دلیل در اسناد بین المللی، منظور از تروریسم و جاسوسی هسته ای صرفا ارتکاب خشونت یا تهدید به آن علیه دولتها یا افراد نیست و به مراحل پیش از این اقدام، یعنی تهیه، تصاحب، خریدوفروش، قاچاق و استفاده از مواد رادیواکتیو و تسلیحات هسته ای و حتی درخواست کردن آنها نیز اشاره دارد. بر این اساس، به واسطه جرم انگاری این اعمال مقدماتی در مقایسه با اقدامات جاسوسی و تروریستی متضمن خشونت جانی و مالی، یا تهدید به آن، تلاش می شود تا تروریست ها از دست یابی به مواد رادیواکتیو و تسلیحات هسته ای ناکام مانده و امنیت هسته ای مخدوش نگردد. سوال اصلی این تحقیق، تاثیر جاسوسی و تروریسم هسته ای بر امنیت ملی کشورها است. برای پاسخ به این سوال در بعد نظری از رهیافت رئالیستی به امنیت، به منظور احصاء شاخص های امنیت و هم چنین ارائه شاخص هایی از امنیت ملی طرح شده است

Keywords:

اقدامات تروریستی , تروریسم هسته ای , مواد رادیو اکتیو , تاسیسات هسته ای , امنیت هسته ای , کنوانسیون مبارزه با تروریسم هسته ای