ارزیابی مولفه ها و شاخص های پایداری اجتماعی تبیین کننده معماری بومی در ایران
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 154
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CBEAUI06_060
تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1401
Abstract:
پایداری اجتماعی به عنوان یکی از سه بعد اساسی در توسعه پایدار، در معماری بومی مورد توجه قرار دارد. بنابراین می توان گفت رسیدن به پایداری اجتماعی در معماری بومی، در درجه اول نیازمند شناخت شاخص های موثر بر آن است. این مقاله با هدف شناسایی شاخص های پایداری اجتماعی به دنبال تاثیر این شاخص ها بر معماری بومی می باشد. در روش تحقیق، در بخش نظری با ابزار مطالعات کتابخانه ای و به روش تحلیلی-توصیفی و در بخش عملی نیز با تهیه پرسشنامه، چارچوب نظری مذکور در رابطه با معماری بومی ایران، از طریق روش (AHP) شاخص ها وزن دهی شده و سپس برای تعیین تاثیرگذاری آن ها بر معماری بومی از ماتریس تصمیم گیری استفاده شده است. یافته ها و نتایج حاصل نشان می دهد که شاخص های طراحی فضاهای بومی، شیوه های بومی مدیریت زیست محیطی و گفتگوی بین فرهنگی بیشترین تاثیر و شاخص های آگاهی از محیط فیزیکی، آگاهی از فعالیت انسان بر محیط و توانایی انجام اقدامات برای مشکلات کمترین تاثیر را بر معماری بومی در ایران دارند.
Keywords:
Authors
آیدا غفوری
دانشجوی دکتری طراحی شهری، گروه شهرسازی، دانشکده معماری، هنر و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران