بررسی تاثیر مولفه های محیطی معماری ایرانی – اسلامی در ایجاد تعاملات اجتماعی در فضاهای فرهنگی

تعامل و روابط اجتماعی به معنی ایجاد ارتباط میان افراد است که در نهایت سبب تعامل و واکنش بین یکدیگر میگردد ؛ این نوع ارتباط ها برای افراد تعریف شده است . البته تعاریف دیگری نیز برای روابط اجتماعی وجود دارد به عنوان نمونه، تعامل اجتماعی و برقراری ارتباط، میتواند یک موضوع کالبدی، یک نگاه، یک مکالمه و ارتباط بین افراد باشد که خود مستلزم تعریف رویدادها و فعالیت های متناسب و در نتیجه نقش پذیری مردم در فضا و عضویت آنها در گروه ها و شبکه های اجتماعی است . این تحقیق درصدد پاسخ گویی به این سوال است که چه مولفه های محیطی در زمینه معماری ایرانی اسلامی میتواند سبب ایجاد تعاملات اجتماعی در فضاهای فرهنگی گردد ؟ در جهت پاسخ به این پرسش ، این نوشتار در مرحله اول با رویکرد کیفی موضوع تعاملات اجتماعی را از منظر غرب و معماری ایرانی مورد بررسی قرار میدهد در مرحله دوم عوامل و معیار های متعدد تعاملات اجتماعی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در مرحله بعد با بررسی معماری ایرانی - اسلامی و ارتباط این رویکرد با بناهای فرهنگی و معیار های مستخرج از تعاملات اجتماعی و تاثیر مولفه های محیطی و نحوه استفاده مناسب از این مولفه ها ؛ تعداد ۵ فرهنگسرا با نام های اشراق ، ارسباران و خاوران در تهران ، الغدیر در تبریز و فرهنگسر ا دزفول مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت و در نهایت با توجه به تحلیل ها و پیشنهادات ارائه شده در تاثیر معماری ایرانی اسلامی بر ارتقاء تعاملات اجتماعی از جمله تقویت حریم ها ، ایجاد فضاهای جمعی بیشتر ، ایجاد حیاط خلوت های متعدد و ... در فضاهای فرهنگی تاکید شده است.

Keywords:

مولفه های محیطی , معماری ایرانی – اسلامی , تعاملات اجتماعی , فضاهای فرهنگی