مکان یابی مناطق مناسب کشت گل محمدی در استان اصفهان با استفاده از GIS به کمک فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و منطق فازی

کشاورزی یکی از مهم ترین بخش های اقتصادی هر کشور است که هر محصول آن نیاز به شرایط اقلیمی و محیطی خاصی دارد، بنابراین اقلیم شناسان توجه ویژه ای به آمایش سرزمین و مدیریت منابع اکولوژیکی با روش های مناسب دارند. هدف از این تحقیق ارائه چارچوبی جهت ترکیب روش های تصمیم گیری دلفی و دلفی فازی و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) با سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)، به منظور شناسایی مناطق مناسب کشت گل محمدی در استان اصفهان است. در مرحله نخست ۱۲ معیار موثر در مکان یابی مناطق مناسب کشت گل محمدی و حریم مجاز آن ها مشخص شد. معیارهای مکان یابی که به وسیله روش دلفی تعیین شدند، شامل جاده ، آب های سطحی، کاربری اراضی، مناطق مسکونی، مناطق حفاظت شده، بافت خاک، جهت شیب، شیب، ارتفاع، دما، باران و رطوبت می باشد. بر اساس نتایج روش AHP، معیارهای آب های سطحی، بارندگی و دما به ترتیب دارای بیشترین وزن در مکان یابی مناطق مناسب کشت گل محمدی در منطقه موردمطالعه می باشند. بر طبق نتایج استفاده از نرم افزار ArcGis، ۸۲.۰۵ درصد منطقه دارای محدودیت کامل (ارزش صفر) برای کشت گل محمدی است. مناطق اولویت اول دارای مساحت ۴۲۲۲۷۵ هکتار و ۳.۹۶ درصد، مناطق اولویت دوم دارای مساحت ۹۶۴۳۱۹ هکتار و ۹.۰۳ درصد و مناطق اولویت سوم دارای مساحت ۵۲۸۷۹۵ هکتار و ۴.۹۵ درصد از کل منطقه موردبررسی می باشند.

Keywords:

مکان یابی , گل محمدی , سامانه اطلاعات جغرافیایی , منطق فازی , تحلیل سلسله مراتبی