رویکرد تحلیل پوششی داده ها برای اندازه گیری و تحلیل روند تغییرات کارایی و اتلاف های منابع مرتبط در صنایع پالایشگاهی

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 181

This Paper With 21 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IAMS18_088

تاریخ نمایه سازی: 30 تیر 1401

Abstract:

اتلاف برق، آب، سوخت، محصول، خدمات، خدمات منابع انسانی،گاز دریافتی، سوخت پالایشگاهی، گاز خروجی فلر یا مشعل ها، انتشار گازهای اسیدی سایرمواد و منابع ومقادیری دورریز مواددرصنایع وجوددارد.اتلاف های صنعت پالایشگاهی طی مصاحبه با برخی خبرگان و با متغیرهای در دسترس از قبیل گاز دریافتی و سوخت پالایشگاه ها، گازهای اسیدی، سوخت مشعل (فلرها)وسربار، بررسی و با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده ها ، تحلیل و رتبه بندی پالایشگاه های کارا بر اساس میزان کارایی فنی با نرم افزار، محاسبه شد.با بررسی نتایج کارایی سه گروه منتخب پالایشگاه های گازی و نفتی ایران و عراق، ملاحظه می شود که وارد کردن نهاده ها و ستانده های منفی و موارد نامشهود در محاسبات اندازه گیری کارایی باعث می شود که کاراترین پالایشگاه درگروه گازی، با فاصله معنی داری از دیگر پالایشگاه ها تعیین شده که می تواند الگو قرار گیرد. کارایی هایی که دارای فاصله زیادی از عدد ۱ هستند نیز نشان از دقت بیشترمحاسبه در تعیین ناکارایی آن پالایشگاه ها دارد. درمقایسه پالایشگاه های نفت و گاز مشاهده می شود که کارایی در پالایشگاه های گازی دقیق تر بوده چون دارایی های نامشهود بیشتری و همچنین از نوع منفی در محاسبات وارد شده است، یعنی هرچه بیشتر دارایی های نامشهود محاسبه و بکارگیری شوند ارزیابی دقیق تری از کارایی خواهیم داشت. با این نوآوری مشخص شد که استفاده از نهاده ها و ستانده های منفی یا نامشهود، منجر به محاسبه اعداد کارایی دقیق تری می شود.همچنین در پالایشگاه های ایران ملاحظه می شود که با کاهش پرسنل و کاهش دارایی های فیزیکی (زمین) می توان کارایی پالایشگاه های دیگر را به کارایی پالایشگاه کاراتر رساند.

Keywords:

تحلیل پوششی داده ها , ستانده های منفی , تحلیل روند تغییرات کارایی , پتروپالایشگاه , ارزیابی عملکرد پالایشگاه

Authors

رامین اشرفی

کارشناسی ارشد مهندسی صنایع گرایش مدیریت مهندسی دانشگاه علم و صنعت ایران / دانشجوی دکتری مدیریت دولتی گرایش مدیریت منابع انسانی دانشگاه تهران