بررسی نقش و ارتباط متقابل میان آینده نگاری استراتژیک و مدیریت دانش

امروزه تغییرات فزاینده و نیز پیچیدگی های محیطی، اثرات شگرفی بر نحوه راهبری و عملیات سازمان ها داشته و عدم اطمینان موجب شده تا مبانی جدید مدیریت به وجود آیند. در این راستا، تمایل سازمان ها به مطالعه آینده سبب شده مفهوم آینده نگاری استراتژیک در بستر مطالعات آینده پژوهی مورد توجه قرار گیرد. با در نظر گرفتن ابعاد اجتماعی/انسانی در کنار ابعاد سازمانی/فرآیندی/عملیاتی، آینده نگاری استراتژیک، به مثابه نگرش و روشی برای شناخت، اثرگذاری و شکل دهی آینده مطلوب سازمان با در نظر گرفتن عدم قطعیت و پیچیدگی محیطی خواهد بود. در این میان، توجه به دانش به عنوان سرمایه اصلی سازمانی در عصر حاضر و به کارگیری مدیریت دانش به عنوان زمینه علمی و عملی در راستای مدیریت سیستماتیک کلیه عملیات و رویه های مربوط به خلق و رشد، کدگذاری، تدوین و ذخیره، انتقال و به اشتراک گذاری اطلاعات به منظور دستیابی به مزیت رقابتی سازمان، از جمله دیدگاه های ضروری در محیط کسب وکار متغیر کنونی به شمار می رود؛ لذا با توجه به ضرورت و اهمیت به کارگیری مفاهیم آینده نگاری استراتژیک و مدیریت دانش در کسب وکارها جهت رویارویی با عدم اطمینان محیطی، در این مقاله با رویکرد مطالعه مروری عمیق و سیستماتیک، به بررسی ارتباط میان آینده نگاری استراتژیک و مدیریت دانش پرداخته شده است. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که غالب مطالعات و تحقیقات موردبررسی، به جنبه خلق دانش در طی فرآیند آینده نگاری استراتژیک اشاره نموده و مطالعات معدودی به طور مستقیم به موضوع ارتباط علمی و عملی میان مدیریت دانش و آینده نگاری استراتژیک پرداخته و ارتباط تعاملی و پویا میان این دو مفهوم کاربردی را مورد تاکید قرارداده اند

Keywords:

آینده پژوهی , آینده نگاری استراتژیک , مدیریت دانش , مطالعه مروری سیستماتیک