بررسی ارتباط بین سبک های یادگیری، ویژگی های شخصیتی و شیوه های حل مساله در دانشجویان

  چکیده: مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک­های یادگیری، ویژگی­های شخصیتی و شیوه­های حل مساله در دانشجویان دانشگاه های دولتی و غیردولتی استان خوزستان انجام شد. ۳۰۰ دانشجو که به صورت تصادفی چند مرحله­ای انتخاب شده بودند، سه پرسش نامه ،سیاهه سبک­های یادگیری کلب، آزمون شخصیتی نئو (FFI-NEO) و پرسشنامه جهت گیری مقابل های مشکلات تجزیه شده (cope) را تکمیل نمودند. برای بررسی فرضیه­های تحقیق از آزمون­های تحلیل واریانس چند راهه، آزمون تعقیبی توکی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که افراد دارای سبک­های یادگیری جذب کننده و همگرا در ویژگی روان رنجور خویی با هم تفاوت معناداری داشتند. همچنین افراد دارای سبک یادگیری همگرا و واگرا از یک سو سبک یادگیری جذب کننده و همگرا از سوی دیگر دارای تفاوت معناداری دارند. یافته دیگر این تحقیق تفاوت معنادار در شیوه حل مساله در بین دانشجویان دارای سبک یادگیری جذب کننده و همگرا بود. نتیجه نهایی این تحقیق وجود ارتباط معنادار بین شیوه­های حل مساله با ویژگی­های شخصیتی بود، به گونه ای که افراد روان رنجورخو از شیوه­های ناسالم حل مساله و افراد برون گرا و دارای و دارای ویژگی شخصیتی توافق پذیری و وجدانی بودن از شیوه­های سالم حل مساله استفاده می کنند.

Keywords:

واژه های کلیدی: سبک های یادگیری , شخصیت , شیوه های حل مساله