درجه توسعه یافتگی آموزشی شهرستانهای استان گیلان

با توجه به ضرورت توسعه ی یکپارچه ی ناحیه ای، تحلیل شاخص های موثر در توسعه یافتگی شهرستان ها، یکی از موثرترین ابزارها جهت برنامه ریزی محسوب می شود. شاخص آموزشی بدون شک یکی از مهمترین مولفه ها جهت اختصاص امکانات برابر در سطوح ناحیه ای است. این پژوهش درصدد بررسی و سطح بندی شهرستان های استان گیلان با توجه به شاخصه ی آموزشی است تا نواحی کمتر توسعه یافته مشخص شده و ابزاری جهت تصمیم گیری بهتر برنامه ریزان شهری قرار گیرد.روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی بوده که ۹ گروه از متغیرهای آموزشی تعیین و سپس شاخصه های مربوطه نیز با توجه به متغیرها تعیین شدند و با توجه به مراحل روش تاپسیس، ابتدا نرمال سازی و سپس بی مقیاس سازی و وزن دهی به شاخص ها با استفاده از نرم افزار SPSS و ضریب همبستگی مک گراناهان برای شاخص های آموزشی موردنظر بدست آمد و در نهایت ۱۶ شهرستان استان گیلان با استفاده از روش تاپسیس، از نظر توسعه یافتگی آموزشی، سطح بندی شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشانگر این است که شهرستان های رشت، سیاهکل، رودبار و رودسر، دارای سطح مطلوبی از برخورداری آموزشی هستند و بیشترین سطح توسعه یافتگی آموزشی در کل استان با رتبه ی یک ((c+ =۱ مربوط به شهرستان رشت و کمترین سطح توسعه یافتگی با رتبه ی شانزده (c+=۰)، مربوط به شهرستان بندرانزلی است. همچنین ۶۲.۵ درصد از شهرستان های استان گیلان در گروه توسعه نیافته ۱۲.۵ درصد در سطوح کمتر توسعه یافته و ۲۵درصد در گروه توسعه یافته ی آموزشی قرار گرفتند.

Keywords:

استان گیلان , تکنیک تاپسیس , توسعه یافتگی آموزشی , سطح بندی آموزشی , مک گراناهان